Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΛΙΣΒΟΡΙΩ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΛΙΣΒΟΡΙΩ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ:    



  «  Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου,
Πάσχα, εκ γάρ θανάτου πρός ζωήν, καί εκ γής πρός ουρανόν, Χριστός ο Θεός, ημάς
διεβίβασεν, επινίκιον άδοντας»




.
Με της Ανάστασης το θαύμα, το παγκόσμιο και το
αιώνιο, γεμίζει και πάλι η πλάση ολόκληρη, αγαπητοί Χριστιανοί.
Με της Ανάστασης την ασύγκριτα μεγάλη, την ανείπωτη
χαρά, γεμίζουν οι καρδιές  μας και τα
στήθη μας φουσκώνουν και θεριεύουν και παίρνουν δύναμη περίσσια ώστε σ’ όλο τον
κόσμο ν’ ακουστεί και την κτίση συθέμελα να ταρακουνήσει η επινίκια ιαχή:
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ.
«Ας χαρούμε ψυχικά κι ας
ευφρανθούμε πνευματικά τούτη τη μέρα. Ας διακηρύξουμε στα πέρατα της οικουμένης
την Ανάσταση του Σωτήρος μας, ή για να πω καλύτερα τη δική μας σωτηρία.
Γιατί με την Ανάσταση
του Χριστού ο Άδης συνταράσσεται, ο διάβολος, πενθεί, η αμαρτία νεκρούται, τα
πονηρά πνεύματα εκδιώκονται, οι άνθρωποι οι οποίοι ζουν στη γη ανεβαίνουν ήδη
στον ουρανό, οι ευρισκόμενοι στον Άδη νεκροί απελευθερώνονται από τα δεσμά του
διαβόλου και καθώς ευρίσκονται κοντά στο Θεό λένε στο διάβολο. Πού βρίσκεται
Άδη το κέντρο σου; Αίτιος δε για την αγία αυτή εορτή και πανήγυρη είναι για μας
ο Χριστός, που είναι και ο πρόξενος όλων των άλλων ιδικών μας καλών».(Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ).
Χαρείτε λοιπόν αδελφοί
μου.
Σημαία
λευτεριάς κυματίζει στο κενό μνημείο. Ο Άδης «στένων βοά» και τρέμει σύγκορμος
γιατί αλύπητα ποδοπατήθηκε. Τώρα οι νεκροπόλεις σε κοιμητήρια μεταβλήθηκαν και
η χαρά βασιλεύει εκεί πέρα .Τώρα διαλύθηκε το σκοτάδι, το ψεύδος νικήθηκε, η
κατάρα νεκρώθηκε, ο διάβολος κατατροπώθηκε. Τώρα τα πάντα γέμισαν Φως.

       «Νύν
πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε καί γή, καί τά καταχθόνια, εορταζέτω γούν
πάσα κτίσις, τήν Έγερσιν Χριστού, εν ή εστερέωται».

«Τώρα,
εξηγεί ο Άγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης, κατά την σημερινήν ημέραν της Αναστάσεως
του Κυρίου δεν είναι άλλα μέρη του κόσμου πεφωτισμένα, και άλλα εσκοτισμένα,
αλλά όλα ομού χωρίς καμίαν εξαίρεσιν είναι γεμάτα και πεπληρωμένα από το νοητόν
φως του αναστάντος Δεσπότου, και υπέρ τον ήλιον εξαστράπτοντος, ο ουρανός ,
λέγω, και τα εν τω ουρανώ πάντα, η γη και τα εν τη γη πάντα, και τα
σκοτεινόμορφα δε μέρη του άδου και αυτά σήμερον είναι φωτεινόμορφα. Δια τούτο
ας μη εορτάζει μόνη η γη και τα εν τη γη, ουδέ μόνος ο ουρανός και τα εν τω
ουρανώ, ουδέ μόνα τα καταχθόνια, αλλά όλη ομού η κτίσις, η ουράνιος, η επίγειος
και η καταχθόνιος ας εορτάζει την Ανάστασιν του Χριστού, με το φως του οποίου
εφωτίσθησαν, ελαμπρύνθησαν και τόσον ευεργετήθησαν…».
Γέμισε
φως ο ουρανός, γέμισε φως η γη, γέμισαν φως τα υποκάτω της γης. Γέμισε φως η
πλάση ολάκερη. Γέμισαν φως και οι καρδιές των ανθρώπων. Ο Χριστός το φως το
αληθινό σκόρπισε απλόχερα το δικό Του το καθάριο το αμόλευτο φως, κι έλαμψε η
οικουμένη.
«Φως εκ
φωτός έλαμψεν τω κόσμω…». Γι’ αυτό και ο Ι. Χρυσόστομος γεμάτος από ιερό
ενθουσιασμό και θεία ευφροσύνη αναφωνεί:

«Σήμερον εν γη
χαρά σήμερον εν ουρανώ χαρά…Νυν σκιρτώσιν Άγγελοι νυν χαίρουσι Αρχάγγελοι νυν
τα Χερουβίμ και τα Σεραφείμ μεθ’ ημών εορτάζει την
παρούσαν εορτήν».