Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2018
Τρίτη 21 Αυγούστου 2018
Πέμπτη 16 Αυγούστου 2018
ΚΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΙΑΙΟΥ
Ακούσατε σήμερα το ευαγγελικό ανάγνωσμα περί του πλούσιου νεανίσκου, ό όποιος δεν ήθελε να μοιράσει την περιουσία του για να γίνει κληρονόμος της Βασιλείας των Ουρανών. Τότε ό Κύριος είπε στους μαθητές του ότι είναι πιο εύκολο να περάσει καμήλα από βελονότρυπα παρά να μπεΐ πλούσιος στην Βασιλεία των Ουρανών.
Πρίν δώσουμε ερμηνεία για τον λόγο πού είπε ό Χριστός στον πλούσιο νεανίσκο, ακουστέ τί λέει ό απόστολος Ιάκωβος για τους πλούσιους» «’Άγε νυν οί πλούσιοι, κλαύσατε όλολύζοντες επί ταίς ταλαιπωρίαις υμών ταίς έπερχομέναις. ό πλούτος υμών σέσηπε καί τα ιμάτια υμών σητόβρωτα γέγονεν, ό χρυσός υμών καί ό άργυρος κατίωται, καί ό ιός αυτών εις μαρτύριον υμϊν εσται καί φάγεται τάς σάρκας υμών. ως πυρ έθησαυρίσατε εν έσχάταις ήμέραις. ιδού ό μισθός των εργατών των άμησάντων τάς χώρας υμών ό άπεστερημένος άφ’ υμών κράζει, καί αϊ βοαί των θερι-σάντων εις τα ώτα Κυρίου Σαβαώθ είσεληλύθασιν.έτρυφήσατε επί της γης καί έσπαταλήσατε, έθρέψατε τάς καρδίας υμών ως εν ήμερα σφαγής, κατεδικάσατε, έφονεύσατε τον δίκαιον ουκ αντιτάσσεται ύμίν»
(Ίακ. 5, 1-6)
Βλέπετε τι φοβερά λόγια είπε ό απόστολος Ιάκωβος για τους πλούσιους καί πόσο βαριά τους κατηγόρησε; Καί τί μπορεί να είναι πιο φοβερό από τα λόγια του Κυρίου Ιησού Χρίστου πού λέει ότι δύσκολο είναι για έναν πλούσιο να εισέλθει στην Βασιλεία του
Θεού;
Γιατί είναι δύσκολο; Κατά την εποχή του Χριστού μεταξύ του λάου του Ισραήλ κυριαρχούσε ή γνώμη ότι ό πλούτος είναι ευλογία του Θεοϋ, γι’ αυτό τους πλούσιους ανθρώπους τους σέβονταν καί τους έκτιμούσαν πολύ.
Όταν ό Κύριος είπε ότι ό πλούτος είναι εμπόδιο να εισέλθει κανείς στην Βασιλεία του Θεού, οί κατάπληκτοι μαθητές του Τον ρώτησαν» «Τις αρά δύναται σωθήναι» (Μτ. 19, 25). Καί αυτοί είχαν την γνώμη ότι οί πλούσιοι έχουν την ευλογία του Θεοϋ. «Αν οί πλούσιοι δεν θα σωθούν, τότε ποιος θα σωθεί; Ό Κύριος τους απάντησε» «Τα αδύνατα παρά άνθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν»
Θεού;
Γιατί είναι δύσκολο; Κατά την εποχή του Χριστού μεταξύ του λάου του Ισραήλ κυριαρχούσε ή γνώμη ότι ό πλούτος είναι ευλογία του Θεοϋ, γι’ αυτό τους πλούσιους ανθρώπους τους σέβονταν καί τους έκτιμούσαν πολύ.
Όταν ό Κύριος είπε ότι ό πλούτος είναι εμπόδιο να εισέλθει κανείς στην Βασιλεία του Θεού, οί κατάπληκτοι μαθητές του Τον ρώτησαν» «Τις αρά δύναται σωθήναι» (Μτ. 19, 25). Καί αυτοί είχαν την γνώμη ότι οί πλούσιοι έχουν την ευλογία του Θεοϋ. «Αν οί πλούσιοι δεν θα σωθούν, τότε ποιος θα σωθεί; Ό Κύριος τους απάντησε» «Τα αδύνατα παρά άνθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν»
(Λκ. 18, 27).
Άς σκεφτούμε καλύτερα αυτά τα λόγια. Όταν εκείνος ό νέος είπε στον Κύριον την επιθυμία του να Τον ακολουθήσει, ό Κύριος τον ρώτησε» «Γνωρίζεις τίς εντολές;» «Ναι, -απάντησε εκείνος-, βεβαίως, γνωρίζω όλες τίς εντολές καί από μικρός τίς τηρώ». ‘Αλλά ό Κύριος έδειξε, καί σ’ αυτόν καί σ’ όλους τους άλλους ότι δεν είναι αρκετό να τηρεί κανείς μόνο τίς εντολές του παλαιού νόμου, δηλαδή εκείνες τίς δέκα εντολές πού καί εσείς τίς γνωρίζετε.
Γιατί δεν είναι αρκετό; Οί Εβραίοι ήταν σίγουροι δτι οί εντολές είναι το πάν, όποιος τηρεί τίς εντολές είναι καθαρός καί άγιος καί θα γίνει κληρονόμος της
Βασιλείας του Θεού. Ό Κύριος όμως είπε ότι τα πράγματα καθόλου δεν είναι έτσι.
Τί ζητάνε από τους ανθρώπους οι εντολές του παλαιού νόμου; Ή πρώτη εντολή διδάσκει να προσκυνούν οί άνθρωποι τον ένα και μοναδικό Θεό, μόνο Αυτόν να τιμούν καί να μην έχουν άλλους θεούς εκτός άπ’ Αυτόν. Ή δεύτερη εντολή απαγορεύει να προσκυνάνε οί άνθρωποι τα εϊδωλα. Αυτό τί σημαίνει; Ότι όλοι όσοι δεν προσκυνούν τα είδωλα αυτόματα γίνονται καθαροί καί άγιοι; Έμεΐς όλοι προσκυνάμε έναν Θεό. «Ολοι είμαστε άγιοι;
Ό νόμος υπαγορεύει να σεβόμαστε τον πατέρα καί την μητέρα μας. Μήπως αυτό σημαίνει ότι είμαστε άγιοι επειδή σεβόμαστε τους γονείς μας καί δεν τους πετάμε στο δρόμο όταν γερνάνε; Μήπως αυτό καί μόνο μας κάνει δίκαιους ενώπιον του Θεοϋ;
Οί εντολές λένε να μην μοιχεύουμε, να μην φονεύουμε, να μην κλέβουμε, να μην ζηλεύουμε τον πλησίον μας, να μην επιθυμούμε τίποτα άπ’ τα δικά του και να μην επιθυμούμε τη γυναίκα του. Και αυτό τί σημαίνει; Αν δεν είμαστε δολοφόνοι, δεν είμαστε κλέφτες, ούτε πόρνοι, ούτε ψευδομάρτυρες, αν από ζήλεια δεν αρπάζουμε την περιουσία των συνανθρώπων μας, αυτό σημαίνει ότι είμαστε καθαροί καί άγιοι ενώπιον του Θεού;
Όλες οί εντολές του παλαιού νόμου είναι αρνητικές καί λένε να μην είμαστε αυτοί καί αυτοί. Δεν λένε όμως πώς πρέπει να εϊμαστε. Απαγορεύουν μόνο να κάνουμε τίς πιο χονδρές, τίς πιο άσχημες αμαρτίες. Οί εντολές αυτές προορίζονταν για έναν λαό σκληρό, οπού οί άνθρωποι έκαναν τα πρώτα απλά βήματα στην διόρθωση τους.
Ό Κύριος Ιησούς Χριστός είπε ότι δεν ήλθε να καταργήσει το νόμο αλλά να τον «πληρώσει». Ή λέξη αυτή στη σλαβική γλώσσα έχει δύο σημασίες -«εκπληρώνω» καί «συμπληρώνω».
Ό Κύριος μας έδωσε έναν καινούριο νόμο, ό όποιος είναι πιο τέλειος σε σύγκριση με τον παλαιό νόμο του Μωυσέως. Μας έδωσε τις εννέα σωτήριες εντολές των μακαρισμών. Μας λέει ότι καθαροί καί άγιοι ενώπιον του Θεού δεν είναι αυτοί πού δεν κλέβουν καί δεν φονεύουν, δεν είναι αυτοί πού τηρούν τίς εντολές του νόμου του Σινά, αλλά αυτοί πού είναι πνευματικά τέλειοι. Αυτοί πού είναι γεμάτοι ταπείνωση, αυτοί πού χύνουν δάκρυα για τις αμαρτίες τους καί την αδικία πού βλέπουν στον κόσμο. Αυτοί πού με συντετριμμένη καρδιά βλέπουν τον Σταυρό του Χρίστου. Αυτοί θα κληρονομήσουν την Βασιλεία των Ουρανών.
Μακαρίζει τους πράους, αυτούς πού διψάνε καί πεινάνε την αλήθεια, τους ελεήμονες καί τους ειρηνοποιούς. Υπόσχεται την Βασιλεία του Θεού σ’ αυτούς πού διώκονται για την αλήθεια, σ’ αυτούς πού οί άλλοι τους χλευάζουν καί λοιδορούν για το όνομα Του.
Αυτός, συνεπώς, είναι καθαρός καί άγιος πού είναι τέλειος πνευματικά. Και ό Κύριος από όλους μας ζητάει να είμαστε τέλειοι πνευματικά όπως είναι τέλειος ό Επουράνιος Πατέρας μας.
Ό Κύριος στην επί του όρους ομιλία Του μας έδωσε τέτοιες εντολές πού κάνουν την καρδιά μας να τρέμει. Πώς να μην φροντίζουμε για το αύριο, πώς να συγχωρούμε τους εχθρούς μας καί να τους αγαπάμε, πώς να δώσουμε στον άλλον το τελευταίο μας πουκάμισο. Καί όμως όλα αυτά πρέπει να τα κάνουμε για να γίνουμε τέλειοι.
Στόν νεαρό πού ήθελε να γίνει τέλειος καί είχε ήδη εκπληρώσει όλο τον παλαιό νόμο ό Χριστός είπε’«Ει θέλεις τέλειος είναι, υπάγε πώλησαν σου τα υπάρχοντα και δός πτωχοίς, καί έξεις θησαυρόν εν οόρανώ, καί δεύρο ακολουθεί μοι» (Μτ. 19, 21). Και μόλις το άκουσε ό νεαρός εκείνος έφυγε λυπημένος γιατί είχε μεγάλο πλούτο καί δεν μπόρεσε να κάνει αυτό πού του ζητούσε ό Κύριος.
Βασιλείας του Θεού. Ό Κύριος όμως είπε ότι τα πράγματα καθόλου δεν είναι έτσι.
Τί ζητάνε από τους ανθρώπους οι εντολές του παλαιού νόμου; Ή πρώτη εντολή διδάσκει να προσκυνούν οί άνθρωποι τον ένα και μοναδικό Θεό, μόνο Αυτόν να τιμούν καί να μην έχουν άλλους θεούς εκτός άπ’ Αυτόν. Ή δεύτερη εντολή απαγορεύει να προσκυνάνε οί άνθρωποι τα εϊδωλα. Αυτό τί σημαίνει; Ότι όλοι όσοι δεν προσκυνούν τα είδωλα αυτόματα γίνονται καθαροί καί άγιοι; Έμεΐς όλοι προσκυνάμε έναν Θεό. «Ολοι είμαστε άγιοι;
Ό νόμος υπαγορεύει να σεβόμαστε τον πατέρα καί την μητέρα μας. Μήπως αυτό σημαίνει ότι είμαστε άγιοι επειδή σεβόμαστε τους γονείς μας καί δεν τους πετάμε στο δρόμο όταν γερνάνε; Μήπως αυτό καί μόνο μας κάνει δίκαιους ενώπιον του Θεοϋ;
Οί εντολές λένε να μην μοιχεύουμε, να μην φονεύουμε, να μην κλέβουμε, να μην ζηλεύουμε τον πλησίον μας, να μην επιθυμούμε τίποτα άπ’ τα δικά του και να μην επιθυμούμε τη γυναίκα του. Και αυτό τί σημαίνει; Αν δεν είμαστε δολοφόνοι, δεν είμαστε κλέφτες, ούτε πόρνοι, ούτε ψευδομάρτυρες, αν από ζήλεια δεν αρπάζουμε την περιουσία των συνανθρώπων μας, αυτό σημαίνει ότι είμαστε καθαροί καί άγιοι ενώπιον του Θεού;
Όλες οί εντολές του παλαιού νόμου είναι αρνητικές καί λένε να μην είμαστε αυτοί καί αυτοί. Δεν λένε όμως πώς πρέπει να εϊμαστε. Απαγορεύουν μόνο να κάνουμε τίς πιο χονδρές, τίς πιο άσχημες αμαρτίες. Οί εντολές αυτές προορίζονταν για έναν λαό σκληρό, οπού οί άνθρωποι έκαναν τα πρώτα απλά βήματα στην διόρθωση τους.
Ό Κύριος Ιησούς Χριστός είπε ότι δεν ήλθε να καταργήσει το νόμο αλλά να τον «πληρώσει». Ή λέξη αυτή στη σλαβική γλώσσα έχει δύο σημασίες -«εκπληρώνω» καί «συμπληρώνω».
Ό Κύριος μας έδωσε έναν καινούριο νόμο, ό όποιος είναι πιο τέλειος σε σύγκριση με τον παλαιό νόμο του Μωυσέως. Μας έδωσε τις εννέα σωτήριες εντολές των μακαρισμών. Μας λέει ότι καθαροί καί άγιοι ενώπιον του Θεού δεν είναι αυτοί πού δεν κλέβουν καί δεν φονεύουν, δεν είναι αυτοί πού τηρούν τίς εντολές του νόμου του Σινά, αλλά αυτοί πού είναι πνευματικά τέλειοι. Αυτοί πού είναι γεμάτοι ταπείνωση, αυτοί πού χύνουν δάκρυα για τις αμαρτίες τους καί την αδικία πού βλέπουν στον κόσμο. Αυτοί πού με συντετριμμένη καρδιά βλέπουν τον Σταυρό του Χρίστου. Αυτοί θα κληρονομήσουν την Βασιλεία των Ουρανών.
Μακαρίζει τους πράους, αυτούς πού διψάνε καί πεινάνε την αλήθεια, τους ελεήμονες καί τους ειρηνοποιούς. Υπόσχεται την Βασιλεία του Θεού σ’ αυτούς πού διώκονται για την αλήθεια, σ’ αυτούς πού οί άλλοι τους χλευάζουν καί λοιδορούν για το όνομα Του.
Αυτός, συνεπώς, είναι καθαρός καί άγιος πού είναι τέλειος πνευματικά. Και ό Κύριος από όλους μας ζητάει να είμαστε τέλειοι πνευματικά όπως είναι τέλειος ό Επουράνιος Πατέρας μας.
Ό Κύριος στην επί του όρους ομιλία Του μας έδωσε τέτοιες εντολές πού κάνουν την καρδιά μας να τρέμει. Πώς να μην φροντίζουμε για το αύριο, πώς να συγχωρούμε τους εχθρούς μας καί να τους αγαπάμε, πώς να δώσουμε στον άλλον το τελευταίο μας πουκάμισο. Καί όμως όλα αυτά πρέπει να τα κάνουμε για να γίνουμε τέλειοι.
Στόν νεαρό πού ήθελε να γίνει τέλειος καί είχε ήδη εκπληρώσει όλο τον παλαιό νόμο ό Χριστός είπε’«Ει θέλεις τέλειος είναι, υπάγε πώλησαν σου τα υπάρχοντα και δός πτωχοίς, καί έξεις θησαυρόν εν οόρανώ, καί δεύρο ακολουθεί μοι» (Μτ. 19, 21). Και μόλις το άκουσε ό νεαρός εκείνος έφυγε λυπημένος γιατί είχε μεγάλο πλούτο καί δεν μπόρεσε να κάνει αυτό πού του ζητούσε ό Κύριος.
Γιατί ό Κύριος του ζήτησε να πουλήσει όλα όσα είχε καί να δώσει στους φτωχούς; Γιατί το να έχει κανείς μεγάλο πλούτο είναι τελείως ασυμβίβαστο με το να ζει σύμφωνα με τίς εντολές του Χρίστου. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος πράος καί ταπεινός να χύνει συνέχεια δάκρυα βλέποντας να υποφέρουν οί αδελφοί του καί να πολλαπλασιάζει ταυτόχρονα τον πλούτο του, να χτίζει καινούρια σπίτια, να αγοράζει καινούρια άλογα καί ακριβά ρούχα;
Σΐγουρα δεν μπορεί, γιατί αν είναι σπλαχνικός θα μοιράζει συνέχεια αυτά πού έχει. Καί τότε όταν μοιράσει όλα θα εκπληρώσει τον νόμο του Χρίστου. «Αν κρατάει για τον εαυτό του τον πλούτο του, αυτό σημαίνει ότι αγαπάει τον εαυτό του πιο πολύ από τον πλησίον του. Άλλα ό Κύριος είπε να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Καί αν έτσι αγαπάμε τον πλησίον μας δεν θα δώσουμε στον ανήμπορο και τον πεινασμένο όλα όσα έχουμε; Θα μπορέσουμε τότε να ζούμε έτσι δπως ζουν οί πλούσιοι στην Αμερική;
Στις ανούσιες καί τρελές διασκεδάσεις σπαταλάνε τα χρήματα πού κερδίζουν γι’ αυτούς οί εργάτες με δικό τους ίδρωτα καί αίμα…
Γι αυτό καί λέει ό Κύριος Ίησούς Χριστός δτι, αν δεν θέλουμε να αφήσουμε τον πλούτο μας, δεν θα εισέλθουμε στη Βασιλεία του Θεού, διότι σ’ αυτή την περίπτωση παραμένουμε σκληρόκαρδοι καί μισάνθ
ρωποι εγωιστές. Άλλα μπορούν να έχουν τέτοιοι άνθρωποι θέση στη Βασιλεία του Θεού; Πιο εύκολα να περάσει καμήλα από βελονότρυπα, παρά να μπεί πλούσιος στη Βασιλεία των Ουρανών. Ποια σχέση όμως έχουν όλα αυτά με μας, τους ανθρώπους πού δεν έχουν πλούτο; Έχουν άμεση σχέση. Σκεφθείτε τι είναι αυτό πού βλάπτει την ψυχή εκείνων των ανθρώπων πού έχουν πλούτο; Την βλάπτει το ότι τα γήινα αγαθά, τίς διάφορες απολαύσεις, την πολυτέλεια αυτοί ο! άνθρωποι βάζουν πάνω άπ’ όλα. Τα θεωρούν πιο σημαντικά καί από τα πνευματικά αγαθά, τα όποια αποκτούν οί άνθρωποι πού μπορεί να μην έχουν υλικά αγαθά, έχουν όμως τον μεγάλο πλούτο τής αγά
πης του Θεού καί του πλησίον.
ρωποι εγωιστές. Άλλα μπορούν να έχουν τέτοιοι άνθρωποι θέση στη Βασιλεία του Θεού; Πιο εύκολα να περάσει καμήλα από βελονότρυπα, παρά να μπεί πλούσιος στη Βασιλεία των Ουρανών. Ποια σχέση όμως έχουν όλα αυτά με μας, τους ανθρώπους πού δεν έχουν πλούτο; Έχουν άμεση σχέση. Σκεφθείτε τι είναι αυτό πού βλάπτει την ψυχή εκείνων των ανθρώπων πού έχουν πλούτο; Την βλάπτει το ότι τα γήινα αγαθά, τίς διάφορες απολαύσεις, την πολυτέλεια αυτοί ο! άνθρωποι βάζουν πάνω άπ’ όλα. Τα θεωρούν πιο σημαντικά καί από τα πνευματικά αγαθά, τα όποια αποκτούν οί άνθρωποι πού μπορεί να μην έχουν υλικά αγαθά, έχουν όμως τον μεγάλο πλούτο τής αγά
πης του Θεού καί του πλησίον.
Αυτός πού είναι προσκολλημένος στα γήινα, πού ζητά απολαύσεις, αυτός πάσχει ακριβώς άπ’ εκείνο το πάθος πού δεν αφήνει τους πλούσιους να εισέλθουν στην Βασιλεία του Θεού.
Είναι λίγοι μεταξύ μας αυτοί πού αν και δεν έχουν λεφτά καί κάποιες φορές δεν έχουν καί τα απαραίτητα, θέλουν όμως λεφτά, θέλουν απολαύσεις καί διασκεδάσεις και δεν άμαρτάνουν, γιατί απλώς δεν έχουν την δυνατότητα να αμαρτήσουν. Καί αν είχαν θα έκαναν καί εκείνοι τίς ίδιες αμαρτίες σαν εκείνον τον πλούσιο στην πόρτα του σπιτιού του οποίου καθόταν ό Λάζαρος έτοιμος να πεθάνει από φτώχεια καί πείνα.
Άν εμείς, παρ’ όλο πού δεν είμαστε πλούσιοι, ζητάμε τίς απολαύσεις καί τίς χαρές της ζωής. Αν ό σκοπός της ζωής μας είναι ή ευημερία, αν όλες οί σκέψεις μας είναι πώς να περάσουμε καλύτερα σε αυτή την ζωή καί μόνο αυτό επιδιώκουμε, τότε σίγουρα είμαστε μακριά άπ’ αυτό πού ζητάει ό Κύριος.Διότι άνθρωποι πού επιζητάνε την καθαρότητα της καρδιάς,άνθρωποι ελεήμονες, αυτοί επιδιώκουν μόνο το να είναι κοντά στον Θεό, να έχουν κοινωνία μαζί του, ζητάνε την χάρη καί την αγάπη Του, θέλουν να είναι αδέλφια του Χρίστου.
Πολλές φορές ό φτωχότερος άνθρωπος, πού δεν έχει τίποτα πάνω στη γη, αλλά διακονεί τον Θεό, πολλές φορές αυτός ό άνθρωπος, είναι πιο πλούσιος ακόμα καί από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Ό πλούτος του είναι ή θεία χάρη, ή καθαρότητα της καρδιάς, ή αγάπη καί ή συμπάθεια για τους πεινασμένους καί δυστυχισμένους αδελφούς του. Άλλα πρώτ’ άπ’ όλα ό πλούτος τους είναι ή θερμή αγάπη του Θεοϋ, του Σωτήρα μας Ίησοϋ Χρίστου.
Τώρα είναι εύκολο να καταλάβουμε την απάντηση πού έδωσε ό Χριστός στην γεμάτη απορία ερώτηση των μαθητών του «Καί τις δύναται σωθήναι;» (Λκ. 18, 26). Ή απάντηση του ήταν «Τα αδύνατα παρά άνθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν» (Λκ. 18, 27).
Για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά. Αυτός μπορεί να στερήσει των πνευματικών αγαθών τους σκληρόκαρδους καί άσπλαχνους πλούσιους ανθρώπους. Καί μπορεί να δώσει την μεγαλύτερη χαρά εν Κυρίω στους πιο φτωχούς καί τους πιο περιφρονημένους ανθρώπους πού πεθαίνουν της πείνας.
Ό Θεός μπορεί όλους να σώσει. Μπορεί να σώσει καί τον πλούσιο, αν εκείνος μετανοήσει, αν μισήσει τον πλούτο του καί κάνει πράξη τον λόγο του Χρίστου «»Υπάγε πώλησαν σου τα υπάρχοντα καί δός πτωχοϊς, καί… δεύρο ακολουθεί μοι» (Μτ. 19, 21). Αυτό το έκανε ένας από τους μεγαλύτερους αγίους ό όσιος Αντώνιος ό Μέγας. «Οταν ήταν είκοσι χρονών οί γονείς του πέθαναν καί εκείνος έγινε κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας.Μια μέρα άκουσε στην εκκλησία αυτά τα λόγια του Εύαγγελίου’«Εί θέλεις τέλειος είναι, υπάγε πώλησαν σου τα υπάρχοντα καί δός πτωχοίς, καί έξεις θησαυρόν εν ουρανω, καί δεύρο ακολουθεί μοι» (Μτ. 19, 21).
Τα λόγια αυτά του έκαναν μεγάλη εντύπωση, μπήκαν βαθιά μέσα στην καρδιά του και κυρίεψαν εξολοκλήρου το νου του. Ό Μέγας Αντώνιος πήγε, πούλησε την περιουσία του, μοίρασε τα χρήματα στους φτωχούς καί ό ίδιος έφυγε στην έρημο, οπού έζησε μέχρι το βαθύ γήρας. Είχε αρνηθεί όλα τα γήινα αγαθά αλλά έλαβε από τον Θεό πλούτο ασύγκριτα μεγαλύτερο. Ό Θεός του έδωσε το χάρισμα της προφητείας καί της θαυματουργίας καί ό Μέγας Αντώνιος έγινε αδελφός καί φίλος του Χρίστου.
Έτσι πρέπει καί εμείς να δεχθούμε τα λόγια του Χρίστου περί του γήινου πλούτου. Να διώξουμε από την καρδιά μας την προσκόλληση στα γήινα αγαθά. Καί μόνο ένα πράγμα να επιδιώκουμε – το να είμαστε φίλοι καί αδελφοί του Θεοΰ, πού αγαπάνε τον Χριστό καί τους οποίους αγαπά Εκείνος.
«Λόγοι και Ομιλίες»Αγ.Λουκά επισκόπου Κριμαίας,Εκδ.»Ορθόδοξος Κυψέλη»
Πολλές φορές ό φτωχότερος άνθρωπος, πού δεν έχει τίποτα πάνω στη γη, αλλά διακονεί τον Θεό, πολλές φορές αυτός ό άνθρωπος, είναι πιο πλούσιος ακόμα καί από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Ό πλούτος του είναι ή θεία χάρη, ή καθαρότητα της καρδιάς, ή αγάπη καί ή συμπάθεια για τους πεινασμένους καί δυστυχισμένους αδελφούς του. Άλλα πρώτ’ άπ’ όλα ό πλούτος τους είναι ή θερμή αγάπη του Θεοϋ, του Σωτήρα μας Ίησοϋ Χρίστου.
Τώρα είναι εύκολο να καταλάβουμε την απάντηση πού έδωσε ό Χριστός στην γεμάτη απορία ερώτηση των μαθητών του «Καί τις δύναται σωθήναι;» (Λκ. 18, 26). Ή απάντηση του ήταν «Τα αδύνατα παρά άνθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν» (Λκ. 18, 27).
Για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά. Αυτός μπορεί να στερήσει των πνευματικών αγαθών τους σκληρόκαρδους καί άσπλαχνους πλούσιους ανθρώπους. Καί μπορεί να δώσει την μεγαλύτερη χαρά εν Κυρίω στους πιο φτωχούς καί τους πιο περιφρονημένους ανθρώπους πού πεθαίνουν της πείνας.
Ό Θεός μπορεί όλους να σώσει. Μπορεί να σώσει καί τον πλούσιο, αν εκείνος μετανοήσει, αν μισήσει τον πλούτο του καί κάνει πράξη τον λόγο του Χρίστου «»Υπάγε πώλησαν σου τα υπάρχοντα καί δός πτωχοϊς, καί… δεύρο ακολουθεί μοι» (Μτ. 19, 21). Αυτό το έκανε ένας από τους μεγαλύτερους αγίους ό όσιος Αντώνιος ό Μέγας. «Οταν ήταν είκοσι χρονών οί γονείς του πέθαναν καί εκείνος έγινε κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας.Μια μέρα άκουσε στην εκκλησία αυτά τα λόγια του Εύαγγελίου’«Εί θέλεις τέλειος είναι, υπάγε πώλησαν σου τα υπάρχοντα καί δός πτωχοίς, καί έξεις θησαυρόν εν ουρανω, καί δεύρο ακολουθεί μοι» (Μτ. 19, 21).
Τα λόγια αυτά του έκαναν μεγάλη εντύπωση, μπήκαν βαθιά μέσα στην καρδιά του και κυρίεψαν εξολοκλήρου το νου του. Ό Μέγας Αντώνιος πήγε, πούλησε την περιουσία του, μοίρασε τα χρήματα στους φτωχούς καί ό ίδιος έφυγε στην έρημο, οπού έζησε μέχρι το βαθύ γήρας. Είχε αρνηθεί όλα τα γήινα αγαθά αλλά έλαβε από τον Θεό πλούτο ασύγκριτα μεγαλύτερο. Ό Θεός του έδωσε το χάρισμα της προφητείας καί της θαυματουργίας καί ό Μέγας Αντώνιος έγινε αδελφός καί φίλος του Χρίστου.
Έτσι πρέπει καί εμείς να δεχθούμε τα λόγια του Χρίστου περί του γήινου πλούτου. Να διώξουμε από την καρδιά μας την προσκόλληση στα γήινα αγαθά. Καί μόνο ένα πράγμα να επιδιώκουμε – το να είμαστε φίλοι καί αδελφοί του Θεοΰ, πού αγαπάνε τον Χριστό καί τους οποίους αγαπά Εκείνος.
«Λόγοι και Ομιλίες»Αγ.Λουκά επισκόπου Κριμαίας,Εκδ.»Ορθόδοξος Κυψέλη»
https://poimin.gr
Τετάρτη 8 Αυγούστου 2018
Τετάρτη 1 Αυγούστου 2018
Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος
Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος
Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος έχει κεντρική θέση στην Ορθόδοξη Εκκλησία και Θεολογία. Είναι το γεγονός που αποκαλύπτει την δόξα της Εκκλησίας και των πιστών. Είναι η μαρτυρία της νέας καταστάσεως που εισάγεται με την έλευση του Χριστού στην ιστορία.
Κατά την Μεταμόρφωση, ο Χριστός φανερώνει μέσα από την ανθρώπινη φύση Του την άκτιστη δόξα της θεότητός Του. Ταυτόχρονα προσλαμβάνει στην άκτιστη θεϊκή δόξα τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν.
Ο Μωϋσής και ο Ηλίας μετέχουν στην ίδια λαμπρότητα με τον Χριστό. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Χριστός αποτελεί την πηγή, ενώ αυτοί τους δέκτες της θείας λαμπρότητας. Ο λόγος για τον οποίο μεταμορφώθηκε ο Χριστός ενώπιον των Μαθητών, ήταν η προσέγγιση της ημέρας της Σταυρώσεώς Του: «῞Ινα ὅταν σὲ ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον» .
Με την Μεταμόρφωση ο Χριστός από την μια μεριά βεβαιώνει την θεότητά Του, που λίγο νωρίτερα είχαν ομολογήσει οι Μαθητές με το στόμα του Αποστόλου Πέτρου, ενώ από την άλλη προσφέρει μια πρώτη εμπειρία της ελεύσεως της Βασιλείας Του. Ο εορτασμός της Μεταμορφώσεως στις 6 Αυγούστου δεν μας βοηθεί ίσως να θυμηθούμε τον άμεσο σύνδεσμό της με τον Σταυρό του Χριστού. Μόνο αν σκεφθούμε ότι μετά μερικές εβδομάδες, στις 14 Σεπτεμβρίου, γιορτάζεται η Παγκόσμιος Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού, που θυμίζει την Μ. Παρασκευή, βρίσκουμε την ιστορική συνάφεια της Εορτής.
Ως ιστορικό δηλαδή γεγονός, η Μεταμόρφωση πραγματοποιήθηκε λίγες εβδομάδες πριν το Πάθος. Στο εκκλησιαστικό εορτολόγιο θα είχε από ιστορική σκοπιά την θέση της λίγες εβδομάδες πριν το Πάσχα· ίσως τόσες, όσες την χωρίζουν τώρα από την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Και δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο ότι στην θέση αυτὴ τοποθέτησε η Εκκλησία μας μιαν άλλη εορτή· την εορτή του θεολόγου του Θαβωρείου Φωτός, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Έτσι η δεύτερη Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστής, πέντε εβδομάδες πριν το Πάσχα, είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.
Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό, ότι και στα τρία συνοπτικὰ Ευαγγέλια το γεγονός της Μεταμορφώσεως αναφέρεται αμέσως μετά την δήλωση του Χριστού, ότι «εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει». Έτσι η Μεταμόρφωση του Χριστού, όπως επισημαίνεται και στην Πατερική Παράδοση, έρχεται ως «ἐν δυνάμει» φανέρωση της Βασιλείας του Θεού.
Ο Χριστός με τη Μεταμόρφωσή Του επαληθεύει και ενισχύει την πίστη στην θεότητά Του, που ήδη ομολόγησαν οι Μαθητές. Κατά την Μεταμόρφωση ο Χριστός δεν προσέλαβε κάτι που δεν είχε πριν, αλλά φανέρωσε, στα μέτρα και πάλι της δεκτικότητας των Μαθητών Του, την δόξα που είχε πάντοτε ως Θεάνθρωπος. Η δόξα δηλαδή που είδαν οι τρεις Μαθητές στο όρος Θαβώρ δεν ήταν κάποιο παροδικό φαινόμενο, αλλά το αιώνιο Φως της θείας φύσεως του Χριστού. Αυτό δηλώνει και ο υμνογράφος της Εκκλησίας μας, όταν λέει:
«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει, Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο» .
Το φως της Μεταμορφώσεως είναι το Άκτιστο Φως της Βασιλείας του Θεού, που ήρθε στον κόσμο με την έλευση του Χριστού. Βέβαια η Βασιλεία του Θεού ως άναρχη και ατελεύτητη δεν περιορίζεται στον χρόνο, αλλά τον υπερκαλύπτει και τον μεταμορφώνει. Δεν αρχίζει μετά το τέλος της ιστορίας, αλλά υπάρχει ήδη μέσα σ᾿ αυτήν και πάνω από αυτήν, και θα εξακολουθεί να υπάρχει πέρα από αυτήν.
Στην πραγματικότητα δηλαδή η «ἐν δυνάμει» έλευση της Βασιλείας του Θεού δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η «εν δυνάμει» φανέρωσή Της. Δεν έρχεται κάτι που δεν υπήρχε προηγουμένως, αλλά φανερώνεται αυτό που υπήρχε και θα υπάρχει πάντοτε. Όπως το Άκτιστο Φως, που φανερώθηκε κατά την Μεταμόρφωση στους Μαθητές, υπήρχε εξαρχής και παραμένει αιώνια στη θεανθρώπινη υπόσταση του Χριστού, έτσι και η Βασιλεία του Θεού, που ήρθε στον κόσμο με τον Χριστό, φανερώνεται μερικές φορές στους πιστούς, ως προανάκρουσμα του Μέλλοντος Αιώνος.
Η χριστιανική Πίστη δεν στηρίζεται σε κάποια ηθική αρχή ή ιδεολογία, αλλά θεμελιώνεται στην φανέρωση της Βασιλείας του Θεού εν Χριστώ μέσα στην ιστορία. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του Αποστόλου Πέτρου, που αναφέρεται ακριβώς στην εμπειρία του από τη Μεταμόρφωση, προκειμένου να δηλώσει την αλήθεια του χριστιανικού κηρύγματος: «Οὐ γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ᾿ ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος» .
Χωρίς την εμπειρία των ουρανίων δεν ελευθερώνεται ο άνθρωπος από τους πειρασμούς των επιγείων. Οι Απόστολοι του Χριστού, οι Μάρτυρες, οι Άγιοι και οι Ασκητές της Εκκλησίας δεν θα μπορούσαν να νικήσουν τον κόσμο και να προσφέρουν τα πάντα για τον Χριστό, αν δεν είχαν κάποια γεύση της ουράνιας μακαριότητας. Η εν Χριστώ υιοθεσία κερδίζεται από την παρούσα ζωή. «Νῦν τέκνα Θεοῦ ἐσμεν», γράφει ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης, «καὶ οὔπω ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα· οἴδαμεν δὲ ὅτι ἐὰν φανερωθῇ, ὅμοιοι Αὐτῷ ἐσόμεθα, ὅτι ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστι» .
Την αίσθηση της εν Χριστώ υιοθεσίας αποκτά ο άνθρωπος στη ζωή του με την τήρηση των θείων εντολών. Με την αυταπάρνηση και την αυτοπροσφορά του στον Θεό και το θέλημα του Θεού, που αποτελεί μια μορφή θανάτου, γίνεται ο πιστός μέτοχος της θείας Ζωής και Βασιλείας.
Η γεύση της αιωνιότητας δεν αρχίζει μετά τον Σταυρό, αλλά με τον Σταυρό. Η υπακοή στο θέλημα του Θεού «μέχρι θανάτου» είναι ήδη μετοχή στην ανάσταση. Όπως η δόξα του Χριστού αρχίζει με τον Σταυρό, που συντρίβει τις δυνάμεις του πονηρού, έτσι και η δόξα των χριστιανών αρχίζει με την εκούσια αποδοχή του θανάτου για τον Χριστό, που συντρίβει τον παλαιό άνθρωπο και αποκαλύπτει το νέο.
Η Μεταμόρφωση του Χριστού είναι η προετοιμασία του Σταυρού. Και ο Σταυρός του Χριστού είναι η αφετηρία της δόξας Του ως ανθρώπου. Ο Χριστός με την Μεταμόρφωση δεν αποκτά τίποτε καινούργιο, αλλά ενισχύει τους Μαθητές ενόψει της Σταυρώσεώς Του. Οι Μαθητές χρειάζονταν την ενίσχυση αυτή, για να αντιμετωπίσουν τον Σταυρό του Διδασκάλου τους, όπως και το δικό τους σταυρό αργότερα για το όνομα του Διδασκάλου τους.
Η πύλη της Βασιλείας του Θεού είναι ο Σταυρός. Και η δόξα του Θεού μέσα στον κόσμο αρχίζει με τον Σταυρό. Κάθε φανέρωση της δόξας του Θεού μέσα στην ιστορία, πριν ή μετά την έλευση του Χριστού, αποτελεί προτύπωση ή προέκταση του Σταυρού του Χριστού. Κάθε εμπειρία της δόξας του Θεού κατά την παρούσα ζωή προαναγγέλλει ή συνοδεύει την εμπειρία του Μυστηρίου του Σταυρού.
Πηγή: Περιοδικό «Ορθόδοξη Μαρτυρία» (Κύπρου), αρ. 49/Άνοιξη-Καλοκαίρι 1996, σελ. 1-8
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)