Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΤΗΝ ΗΜΩΝ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ

Ο Αγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας , μεταξύ του 400 και 500 μ.Χ. Ήταν ευλογημένος από την κοιλιά της μητέρας του ακόμη. Όσο μεγάλωνε , τόσο με την Χάριν του Θεού γινόταν κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Από την παιδική του ηλικία έδειξε τα σπάνια προτερήματα της αγιασμένης ζωής του… Αν και ήταν και αυτός παιδί και νέος και έφηβος , μολονότι είχε κι εκείνος σάρκα , εν τούτοις δεν άφησε τις επιθυμίες να μολύνουν το πνεύμα και την ψυχή του. Ήταν αγνός, αγνότατος. Δεν άφησε επίσης να τον κυριεύσει κανένα γηινό πάθος. Δεν επέτρεψε στα πλούτη και στην φιλοπλουτία να κυριαρχήσουν στην ψυχή του και να την υποτάξουν στην φθορά και στην απώλεια.
Με την δύναμη και την Χάρη του Θεού πολέμησε όλα τα δολώματα της φθαρτής και πρόσκαιρης ζωής. Φιλοσόφησε με την αληθινή σοφία του Θεού και είδε πόσο πρόσκαιρος και τιποτένιος είναι ο υλικός τούτος κόσμος. Αποφάσισε έπειτα να βαδίσει με την επιθυμία της ψυχής του. Η ψυχή του τον καλούσε σε αγώνες ηθικούς και ωραίους. Τον καλούσε στην άσκηση της αρετής. Του έδειχνε τον δύσκολο και δύσβατο δρόμο της αιωνίας ζωής, της παντοτεινής ευτυχίας.
H αγνή και πιστή καρδιά του υπάκουσε στην φωνή της ψυχής του. Και η πρώτη ενέργεια του ήταν να πουλήσει την περιουσία του και να την μοιράσει στους φτωχούς της Εκκλησίας. Και όταν δεν του είχε απομείνει τίποτε πια από την πατρική κληρονομία , γεμάτος ανακούφιση και χαρά , είπε:
«Πέταξα μια βαριά άγκυρα , που με κρατούσε δεμένο κοντά στις επιθυμίες του φθαρτού σώματος.
Πέταξα από πάνω μου την φθορά και την απώλεια. Τώρα ανοίγεται μπροστά μου πιο ευδιάκριτος ό δρόμος της αληθινής ζωής. Απαλλαγμένος , λοιπόν, ο Άγιος από τα φθαρτά , άλλα και συγχρόνως με ευτυχισμένη την καρδιά του , διότι μοίρασε τα πλούτη του σε φτωχούς δυστυχισμένους και σε θεάρεστα άλλα έργα , σκέφτεται πως θα ζήσει τιμιωτέρα και αγιώτερα τη ζωή του.
Πόσο ανώτερον κάμνει τον άνθρωπο η διδασκαλία του Χριστού , από τη διδασκαλία των φιλοσόφων! Αυτό το βλέπωμε , εάν συγκρίνωμε την πράξη αυτή του Αγ. Στυλιανού με εκείνο που έκανε ένας αρχαίος φιλόσοφος , Κράτης ονόματι. Και εκείνος κατάλαβε ότι ο πλούτος είναι τύραννος. Τον δουλεύει ό άνθρωπος σαν αφεντικό του. Είναι σκλαβωμένος ο άνθρωπος στον πλούτο του και είναι δεμένος. Δεν είναι ελεύθερος. Γι/αυτό και αυτός πήρε τα χρήματα του , ανέβηκε σ/ έναν παραθαλάσσιο βράχο και από εκεί τα πέταξε στη θάλασσα , φωνάζοντας συγχρόνως: «Κράτης Κράτη τα ελεύθεροι». Εγώ δηλ. ό Κράτης με το να πετάξω τα λεφτά μου στη θάλασσα ελευθερώνω τον Κράτητα, τον εαυτόν μου.
Κι’ o Κράτης ελευθερώθηκε μεν από τα χρήματα του , αλλά δέθηκε περισσότερο από τον εγωισμό του. Πέταξε τα χρήματα του για να του πούνε ένα «μπράβο». Οι οπαδοί του Χριστού όμως τα αποχωρίζονται , και συγχρόνως κτυπούν τα πάθη τους και κυρίως τον εγωϊσμόν. Αγωνίζονται να ελευθερωθούν από το τυραννικόν πάθος του εγωισμού , διότι και η φιλοπλουτία είναι παιδί του εγωισμού. Για να απαλλαγούν όμως από τα πάθη και τον εγωϊσμόν αρχίζουν ισόβιο αγώνα , έχοντας συγχρόνως και τη Θεία Χάρη βοηθόν.
Ο Κράτης ένας ήταν αν που το έκαμε αυτό οδηγούμενος από τη φιλοσοφία , οι Χριστιανοί όμως που το πετυχαίνουν εφαρμόζοντας την διδασκαλία του Χριστού είναι εκατομμύρια. Πράγματι σε κάθε γενιά πόσα εκατομμύρια εγκαταλείπουν τα εγκόσμια και ζουν θεληματικά φτωχοί. Ενα από τα τρία προσόντα του μοναχού είναι η ακτημοσύνη. Ολα τα πλήθη των μοναστών «αποθέτουν πάντα όγκον» όχι για ένα κούφιο μπράβο , αλλά για να αποκτήσουν την Βασιλείαν του Θεού. Δίνουν τα γηινα και παίρνουν τα επουράνια. Δίνουν τα ρέοντα και παίρνουν τα μόνιμα και παντοτεινά. Αποθέτουν το βάρος του πλούτου για να μπορούν ελεύθεροι να τρέχουν για να εισέλθουν στην Βασιλείαν του Θεού. Εχουν υπ/όψει τους το « ως δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την Βασιλείαν του Θεού » , που είπε ο Κύριος. Πόσο λοιπόν ανώτερη είναι η διδασκαλία του Χριστού από την φιλοσοφίαν των ανθρώπων.
Με μοναδική πλέον περιουσία τα ενδύματα του , αρχίζει ένα σκληρό και αγωνιστικό στάδιο σύμφωνα με την διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Αφού , λοιπόν, με τις ευεργεσίες του , ανέβασε ο μακάριος Στυλιανός τον γηινό θησαυρό του στους ουρανούς , και τον ασφάλισε , πήγε σε ένα μοναστήρι και ντύθηκε το μοναχικό σχήμα. Από τη στιγμή εκείνη καμμιά γηινή σκέψη, καμμιά υλική παρένθεση δεν μπορεί να τον απομακρύνει από την πίστη του και την προσευχή του. Τίποτε άλλο δεν φροντίζει και τίποτε άλλο δεν ε-πιδιώκει, παρά μονάχα ό,τι είναι αρεστό στο άγιο θέλημα του Θεού. Αγωνίζεται πως να αρέσει στον Κύριο , πως να τελειοποίησει την ψυχή του , πως να κερδίσει τον Παράδεισο. Καμμιά δική του θέληση , που αντιστρατεύεται το θέλημα του Θεού , δεν βρίσκει θέση στην ζωή του. Η αυστηρή ασκητική του ζωή είναι απερίγραπτη. Η αγιότης του αρχίζει να αστράφτη. Η ταπεινοφροσύνη του λαμποκοπάει. Η αγνότης του θαμπώνει. Η νηστεία του είναι αυστηρότατη. Η προσευχή του αληθινή επικοινωνία με τον Θεό. Οι αγρυπνίες του είναι θαυμαστές. Τρεις στόχους έβαλε για σκοπό του να επιτύχει ως μοναχός: την ακτημοσύνη , την αγνότητα και την υπακοή. Τους τρεις αυτούς στόχους τους πέτυχε. Και στις τρεις αυτές αρετές πήρε , σαν να πούμε , άριστα ο Αγιος Στυλιανός. Την ακτημοσύνην του την είδαμε. Δεν κράτησε για τον εαυτό του από την περιουσία του τίποτε απολύτως. Ούτε φρόντισε ν’ απόκτησει ποτέ στη ζωή του κάτι τι και αυτός. Έζησε με φτώχεια και τελεία ακτημοσύνη.
Την αγνότητά του επίσης και την ηθικότητα του την κράτησε πολύ ψηλά. Κρατούσε την ψυχή του καθαρή «άπό παντός μολυσμου σάρκας και πνεύματος». Αγωνιζότανε στις επιθέσεις του εχθρού να μη τον αγγίξει η βρωμερή αμαρτία. Στο μυαλό του στριφογύριζαν πάντα τα λόγια του Κυρίου μας που είπε:«Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία , ότι αυτοί τον Θεόν όψονται. Ευτυχισμένοι δηλαδή και καλότυχοι είναι όσοι έχουν καθαρή την καρδιά τους από τη βρώμα της ανηθικότητος διότι αυτοί θ’ αξιωθούν να δούνε το Θεό στη Βασιλεία των Ουρανών. Η υπακοή του στο Γέροντα του και τους άλλους ήταν παραδειγματική. Αγωνίστηκε σκληρά να κόψει «το δικό του θέλημα», που στηρίζεται στον εγωισμό. Είναι πολύ δύσκολο να κόψη κανείς το θέλημα του. Αυτό το ξέρουν όσοι αγωνίζονται τον πνευματικόν αγώνα. Ο Αγιος Στυλιανός πολέμησε στο Μοναστήρι εκείνο σκληρά εναντίον των τριών εχθρών , της σάρκας , του κόσμου και του διαβόλου. Για να καταβάλει τον κάθενα από αυτούς χρειάσθηκε πόλεμος πολυχρόνιος , σκληρός και ανύστακτος.
Στις τρεις αυτές λέξεις κρύβονται ηρωισμοί και παλαίσματα υπεράνθρωπα.
Έτσι ο Αγιος Στυλιανός αποδεικνύεται λαμπρό αστέρι της ασκητικής ζωής. Γίνεται παράδειγμα σε νεότερους και παλαιότερους. Όλοι τον θαυμάζουν και τον προβάλλουν σαν παράδειγμα. Τον έχουν σαν πρότυπο μιμήσεως. Αλλά η αυστηρότης εκείνη του ασκητικού βίου δεν του είναι αρκετή, θέλει να πλησιάσει περισσότερο στην τελειότητα. Επιθυμεί, τώρα την πλήρη μόνωση τον αυστηρότατο ασκητισμό: τον αναχωριτισμό. Αποχαιρετάει τους αδελφούς μοναχούς στο Μοναστήρι και αποσύρεται ο Αγιος μακρυά σε έρημο και ακατοίκητο μέρος. Εκεί στην έρημο κατασκηνώνει σ’ ένα σπήλαιο.
Το νέο στάδιο της ασκητικής του ζωής είναι ουράνιας τελειότητος. Οι μέρες και οι νύχτες του κυλούν με λογισμούς , με σκέψεις και προσευχές για τον Τρισυπόστατο Θεό. Ψάλλει ολόψυχα το μεγαλείο του Θεού. Υμνεί την Αγία Τριάδα. Ζει ενωμένος με τον Θεό! Τίποτε δεν διασπά την θεϊκή του γαλήνη.
Όλα όσα βρίσκονται γύρω του και όσα προβάλλουν στον μακρινό του ορίζοντα δεν είναι τίποτε άλλο, παρά αποδείξεις του Δημιουργού. Μελέτα τα δημιουργήματα του Θεού και δυναμώνει πιο πολύ η πίστη του.
Ο σημερινός άνθρωπος , δεν έχει την ευκαιρία να βλέπει τα έργα το Θεό , που τον βοηθούν στο να πιστεύει στο Θεό. Ζει χωμένος μέσα στις τεράστιες πόλεις , μέσα στις πελώριες πολυκατοικίες η στο θόρυβο των εργοστασίων. Απομακρύνθηκε έτσι από τη φύση , απομακρύνθηκε από τα δημιουργήματα του. Βλέπει περιωρισμένα τα δικά του δημιουργήματα μόνον. Γι/αυτό απομακρύνεται από τον Θεό και λιγοστεύει η πίστη του συνεχώς.
Οι αστρονόμοι , οι οποίοι παρατηρούν συνεχώς τα ουράνια σώματα , τα πολυάριθμα άστρα , τα έργα του Θεό , είναι ευσεβείς και θεοφοβούμενοι. Ο μεγάλος αστρονόμος Κέπλερ , όταν άκουε το όνομα του Θεού , σηκωνόταν όρθιος και έβγαζε το καπέλλο του.
Και ο ερημίτης Στυλιανός εκεί στην ησυχία της έρημου είχε τον καιρόν να παρατηρεί τα δημιουργήματα του Θεού και να φιλοσοφεί επάνω σ’ αυτά. Έβλεπε τον Δημιουργόν σε όλα , διότι εσκέπτετο , ότι ήταν αδύνατον να γίνει μόνος του αυτός ο τρισμέγιστος κόσμος , τόσον ωραίος , σκόπιμος και αρμονικός. Έβλεπε τον Θεόν στα απειροπληθή άστρα του ουρανού , που στροβιλίζονται στο αχανές διάστημα με τόση ταχύτητα , άλλα και ακρίβειαν.
Έβλεπε τον Θεό στον γίγαντα της ημέρας τον ήλιο ο οποίος με το να κρατεί κανονική απόστασιν από την γη , δίδει με την θερμότητα του ζωή στους ανθρώπους , τα ζώα και σ’ όλην την γύρω φύση. Έβλεπε τον Θεό στο νεράκι που κελλάριζε στις βρυσούλες του βουνού και τον δρόσιζε. Σκεφτόταν ότι το νερό αυτό ήταν κάτω στις θάλασσες και τους ωκεανούς και όμως η πανσοφία και παντοδυναμία του Θεού το ανεβάζει στο βουνό. Το εξατμίζει , το κάνει αραιότατο και ανάλαφρο σύννεφο. Το μεταφέρει με τον αέρα στα βουνά , το κάνει ψηλή βροχούλα , το ραντίζει σε όλο το πρόσωπο της γης και την ποτίζει. Το εναποθηκεύει στα σπλάχνα των ορέων σε τεράστιες αποθήκες και το δίδει λίγο – λίγο στις βρυσούλες , που τρέχουν συνεχώς! Έβλεπε τον Θεό στα αναρίθμητα ζώα τα μικρά και τα μεγάλα , που δημιούργησε ο Θεός «κατά γένος και κατά είδος». Κοίταζε την ποικιλίαν των δένδρων και των φυτών και σκεφτόταν , αν δεν τα έφτιαχνε αυτά ο Θεός , θα ήταν αδύνατον η ζωή των ανθρώπων και των ζώων. Διότι όλα αυτά τρέφονται από το φυτικόν βασίλειον.
Τα έβλεπε όλα αυτά και αναφωνούσε με τον Δαυίδ: «Οι ουρανοί διηγούνται δό ξαν Θεού ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα». Ξεσπούσε κατόπιν σε δοξολογία , λέγοντας: «Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε! Πάντα εν σοφία εποίησας. Επληρώθη η γη της κτίσεως Σου»!
Δύο βιβλία διάβαζε συνεχώς στην έρημο: το βιβλίο της φύσεως και το βιβλίον της Αγίας Γραφής. Η καρδιά του , η διάνοια του , η ψυχή του , όλη η ύπαρξης του είναι ολόθερμα δοσμένη στον Θεό. Θείο και ιερό ρίγος διαπερνά την ασκητική σάρκα του , καθώς η ψυχή του εμβαθύνει στο κάλ-λος της θείας Δημιουργίας. Το άγιο πάθος της αγάπης του οσίου Στυλιανού προς το πανάγιο Όνομα του Θεού τον συγκλονίζει. Όλη η δύναμη του είναι συγκεντρωμένη στη θεία αυτή αγάπη. Εγκαταλείπει έτσι ό Αγιος το σαρκικό εγώ του. Παύει να φροντίζη για την τροφή του. Γίνεται όλος ακμή πνεύματος και ψυχής. Μπορεί να πει και αυτός «ζω δε ουκέτι εγώ, η δε εν εμοί Χριστός». Τρεφόταν με χόρτα της ερήμου. Και όταν δεν υπήρχαν αυτά , ο Θεός δεν τον άφηνε. Ο Θεός , που θαυματουργεί δια τους Αγίους και μέσω των Αγίων , δεν άφηνε τον σεβάσμιο όσιο να εξαντληθεί από την πείνα. Τον κράτησε στην ζωή στέλνοντας του τροφές με τους αγγέλους, όπως έστελνε και στους άλλους Αγίους , στον Προφήτη Ηλία, τον Άγιο Μάρκο τον Αθηναίο τον φιλόσοφο και λοιπούς.
Πολλά χρόνια έζησε τη σκληρή ζωή του αναχωρητού. Πάλεψε στην έρημο επί δεκαετίας ολόκληρες σκληρά με τον διάβολο και τον εαυτό του. Πάλεψε να ξεριζώσει τα πάθη του, να αποκτήσει τις αρετές και να φθάσει στην αγιότητα που θέλει ο Θεός , ο Οποίος είπε: «γίνεσθε Άγιοι , ότι Εγώ Αγιος ειμί».
Ο Δημιουργός ήθελε να ζήσει ακόμη ο Αγιος Στυλιανός , για να λαμποκοπάει με την αρετή του και να παραδειγματίζει με την αυστηρότητα της ασκητικής του ζωής. Ήθελε η έμψυχος εκείνη στήλη της εγκράτειας , ο φωτεινός λύχνος της ερήμου , να λάμψει σ’ όλα τα πέρατα της γης. Ήθελε ο Θεός να φανούν οι ποικίλες αρετές του. Ο λύχνος όμως πρέπει να βρίσκεται ψηλά , για να φέγγει σ’ όλους και όχι να κρύβεται και να χάνεται η λάμψη του. Έτσι και εκείνοι , που φεγγοβολούν με τις αρετές τους , τους φανερώνει ο Θεός για να γίνονται φως στο δρόμο της ζωής των άλλων. Έτσι και ο Αγιος Στυλιανός , αφού με τους σκληρούς ασκητικούς αγώνας του στολίστηκε με τις αρετές και ήταν σαν λαμπάδα , με το γλυκό και ζεστό φως , αφού έφθασε σε ύψη δισθεώρητα αρετής , μπορούσε να χύσει στο λαό το ιλαρό φως της αγιότητός του , προς δόξαν Θεού και σωτηρίαν ανθρώπων. Ο δίκαιος Θεός θα έδειχνε ακόμη στον κόσμο πως αντιδοξάζει εκείνους , που λατρεύουν το όνομα Του και Τον δοξάζουν.
Διαδόθηκε , λοιπόν, η φήμη του Αγίου Στυλιανού παντού. Πλήθος κόσμου από διάφορα μέρη συνέρρεαν μ’ ευλάβεια προς τον Άγιον για να θαυμάσουν την αγιότητα του και ν’ αποκομίσουν ψυχικά και σωματικά αγαθά. Η αγία του μορφή , τα σοφά του λόγια , οι προτροπές του άλλαξαν την ζωή πολλών ανθρώπων. Πολλοί ήταν εκείνοι που γοητευμένοι από την ασκητικότητα του , εγκατέλειπαν τον κακό εαυτό τους και μετανοούσαν και αναγεννιόνταν ψυχικά. Συγκινητικές ήταν οι εκδηλώσεις των Χριστιανών που τον επισκέπτονταν στην έρημο , εκεί στο ασκητήριο του. Ήξερε να γαληνεύει τις ταραγμένες ψυχές. Κοντά του έτρεχαν και άλλοι ασκητές για να ενισχυθούν με τα λόγια του και την λάμψη του στο σκληρό ασκητικό βίο. Εγνώριζεν ο Αγιος Στυλιανός , ότι για να κερδίσει κανείς την Βασιλεία των Ουρανών πρέπει να έχει την ψυχή του , σαν την ψυχή των μικρών παιδιών. Του έκαναν εντύπωση τα λόγια του Κυρίου: «Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία ου μη εισέλθητε εις την Βασιλείαν των Ουρανών». «Των γαρ τοιούτων εστίν, η Βασιλεία του Θεού», των μικρών παιδιών δηλαδή που είναι αθώα. Ήξερε , ότι τα παιδιά έχουν αγγελικές ψυχές. Το κτυπάει ο πατέρας του και πάλι πηγαίνει σ’ αυτόν. Τον κτυπάει ο φίλος του και δεν του κρατάει κακία , αλλά σε λίγο πάλιν παίζουν μαζί. Ενώ οι μεγάλοι το κρατούν σαν καμήλα μέσα τους. Γι/αυτό ήθελε να τα βοηθάει , να τα προστατεύει τα παιδιά. Και στην αγία του εκείνη επιθυμία ο Παντογνώστης Θεός του έδωσε την Χάρη Του , να μπορεί να κάνει θαύματα.
Ο Θεός βράβευσε το ιερό του αίσθημα και του έδωσε την θαυματουργική δύναμη να θεραπεύει τα ασθενεί παιδιά. Μητέρες από κοντινά και μακρινά μέρη , με φορτωμένα στους ώμους ανάπηρα και άρρωστα παιδιά έτρεχαν , με πόνο και πίστη, κοντά στον Άγιο για να ζητήσουν την θεραπείαν των παιδιών τους. Μέρες ολόκληρες βάδιζαν μέσα σ’ έρημα μέρη για να βρουν την δοξασμένη από τον Θεό ασκητική σπηλιά του Αγίου Στυλιανού. Και όταν έφθασαν εκεί , με δάκρυα στα μάτια έπεφταν στα πόδια του Γέροντα ασκητή , δόξαζαν τον Θεό , που τον συνάντησαν και τον παρακαλούσαν να γιατρέψει τα παιδιά τους. Ο Αγιος Στυλιανός γεμάτος καλωσύνη και συμπόνοια έπαιρνε τ’ άρρωστα νήπια στα χέρια του και με μάτια δακρυσμένα παρακαλούσε το Θεό να τα γιατρέψει. Ο Δεσπότης των Ουρανών άκουγε την ολόψυχη προσευχή του και ο Αγιος θαυματουργούσε. Παιδιά άρρωστα εύρισκαν την υγειά τους. Παθήσεις διαφόρων ειδών εξαφανίζονταν. Μπροστά στη δύναμη του Θεού καμιά αρρώστια δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί. Μανάδες έκλαιγαν από χαρά έξω από το ασκητήριο του. Και άλλες καταφιλούσαν με σεβασμό και ευγνωμοσύνη το χέρι του Αγίου γέροντα , δοξάζοντας τον Θεόν. Δοξολογούσε κι’ εκείνος ακατάπαυστα το Άγιο Όνομά Του και τον ευχαριστούσε για τα θαύματα αυτά , που τον αξίωνε να κάνει. Επειτα γεμάτος στοργή κοίταζε τα αθώα πλασματάκια που είχαν λυτρωθεί από την αρρώστια. Ένα γλυκό χαμόγελο , χαμόγελο αγγελικό άνθιζε στο πρόσωπο του σεβασμίου ασκητού. Τα θαύματα όμως αυτά γινόταν γνωστά σ’ όλα τα μέρη και κόσμος πολύς έτρεχε στον Αγιά Στυλιανό για να τον παρακάλεσει να γιατρέψει από κάποια ασθένεια τα παιδιά του.
Ετσι δόξαζε ο Αγιος Θεός το όνομα του οσίου Στυλιανού που αφιέρωσε την ζωή του για την δόξα του Θεού. ‘Αλλά δεν ήταν μόνο τα θαύματα της θεραπείας των παιδιών που δόξαζαν το όνομα του ταπεινού Αγίου Στυλιανού. Ο Αγιος απέκτησε φήμη ως θαυματουργού , διότι έκανε τους άτεκνους εύτεκνους , με την προσευχή του. Με την προσευχή του Αγίου Στυλιανού πολλές στείρες τεκνοποιούσαν. Πολλοί πιστοί Χριστιανοί με την ευλογία του , αν και ήταν άτεκνοι πρωτύτερα , απέκτησαν ωραία και γεμάτα υγεία παιδιά. Πολλοί μάλιστα καλοί Χριστιανοί και μετά την κοίμηση του , επικαλούμενοι το όνομα του Αγίου και ζωγραφίζοντες σαν τάμα την εικόνα του, απέκτησαν παιδιά , αν και είχαν χάσει την ελπίδα πια να τεκνοποιήσουν.
Εν’ τω μεταξύ άπ’ όλα τα μοναστήρια πήγαιναν στον γέροντα ασκητή για να ευφρανθούν κοντά του , το άρωμα της αγιότητας του. Μοναχοί και ασκητές ζητούσαν από τον Άγιο δάσκαλο συμβουλές , για το πως πρέπει να αντιμε-τωπίζουν τους πειρασμούς και πως να επιβάλλουν την γαλήνη στα κοινόβια τους. Όλοι τον έβλεπαν σαν πρότυπο αγίας ασκητικής ζωής. Η προσωπικότητα του ήταν γεμάτη ταπεινοφροσύνη και άστραφτε από ουράνιο κάλλος.
Και εκείνος ακούραστος με αγγελική γαλήνη τους δίδασκε , τους καθοδηγούσε , τους γέμιζε την καρδιά , τους στερέωνε στην πίστη , τους διέλυε τις αμφιβολίες. Ειρήνευε με τις συμβουλές του από μακρυά όσα μοναστήρια είχαν εσωτερικές διχόνοιες. Έτσι έζησε κι έτσι δόξασε το όνομα του Θεού και δοξάσθηκε από τον Ουράνιο Πατέρα ο Αγιος Στυλιανός. Όταν έφθασε σε βαθειά γεράματα , έστειλε ο Θεός τους Αγγέλους Του και πήραν την αγίαν του ψυχή , για να την αναπαύσουν από τους πολύχρονους κόπους , τις στερήσεις και την σκληρότητα της ασκητικής ζωής. Κοιμήθηκε , λοιπόν, ο Αγιος πλήρης ημερών και αρετών.
Που τον έθαψαν , δεν γνωρίζουμε , ούτε διεσώθηκαν άλλα στοιχεία από την κουρασμένη και αγιασμένη ζωή του. Εμεινε όμως το όνομα του. Τον σέβεται και τον τιμά όλη η Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη. Τον επικαλούνται στις ανάγκες τους και προπάντος για τα άρρωστα παιδιά τους. Κτίζουν στο όνομα του μεγαλοπρεπείς Ναούς. Στην Αθήνα υπάρχουν τουλάχιστον δύο Ναοί του Αγίου Στυλιανού στον Γκύζη και στον Καρέα. Τα θαύματα του Αγίου συνεχίζονται και μετά την κοίμηση του. Και σήμερα ο Αγιος Στυλιανός εξακολουθεί να είναι προστάτης των παιδιών. Λένε μάλιστα, ότι από την λέξη «στυλώνει» που σημαίνει «στηρίζει τη υγεία των παιδιών».
Ο Αγιος εικονογραφείται με ένα νήπιο σπαργανωμένο στην αγκαλιά του που συμβολίζει , ότι είναι ο προστάτης των νηπίων. Η μνήμη του Αγίου Στυλιανού εορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου.

Επίλογος
Όπως είδαμε ο Αγιος Στυλιανός είναι προστάτης των μικρών παιδιών. Και είναι αλήθεια , ότι οι γονείς τρέχουν στον Άγιο να τα θεραπεύσει από τις διάφορες ασθένειες του σώματος. Δεν τρέχουν όμως στον Άγιο να τα προστατέψει και από τις ασθένειες της ψυχής. Τα παιδιά πάσχουν από ελαττώματα και πάθη. Είναι κακοκέφαλα και ατίθασα, νευρικά και ανάποδα. Τα επηρεάζει ο Σατανάς και τα παρακινεί στο κακό και την αμαρτία. Τα κάνει αγνώριστα στο σπίτι. Κινδυνεύουν επίσης τα παιδιά από τους κακούς και φαύλους ανθρώπους , καθώς και από τις κακές παρέες. Παρασύρονται και παίρνουν τον κακό δρόμο.
Αι λοιπόν, σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει οι γονείς να καταφεύγουν στον Άγιο Στυλιανό. Είναι πρόθυμος να τα βοηθεί , να τα προστατεύει και να τα θεραπεύει όχι μόνον σωματικά , άλλα και ψυχικά , αρκεί φυσικά να κάνει και εκείνος που τον παρακαλεί το καθήκον του. Αλλά και εκτός της ειδικής αυτής περιπτώσεως , η ζωή του μας καλεί και εμάς να εργασθούμε τα έργα της ευσέβειας , της σωφροσύνης, της δικαιοσύνης , της ελεημοσύνης. Μας καλεί στην θερμή πίστη , αν θέλουμε να δούμε Θεού πρόσωπο κατά την ημέρα της Κρίσεως. Μας καλεί να ζήσωμε με έργα το θέλημα του Θεού για να παραλάβουν και τη δική μας την ψυχή οι άγγελοι και να την οδηγήσουν στην αιώνια ευτυχία και μακαριότητα των Ουρανών !!!

Από το βιβλίο: ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ»
του Αρχ. Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου
Εκδόσεις: «Ορθόδοξου Τύπου»




Αναρτήθηκε στις πριν από 9 ώρες από το χρήστη Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Πλωμαρίου

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΗ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΤΜΗΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ι. ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ

____________________

541 24 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Θεσσαλονίκη 23-11-2010
Τηλ. Γραφ. 2310 – 996-957
Οικ. 2310 – 342-938



Προς
το Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης
& Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης

Υπ’όψιν: Εντιμοτάτου κ. Υπουργού

Κοινοποίηση προς:

1) Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος

2) Ημερήσιο τύπο

Εντιμότατε κ. Υπουργέ,

Μελετήσαμε την από 17 Νοεμβρίου 2010 ανακοίνωση που αναρτήσατε στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Υπουργείου σας http://www.opengov.gr/ypes με τίτλο «Δημόσια διαβούλευση για την βέλτιστη αξιοποίηση της Κάρτας του Πολίτη». Εν πρώτοις αισθανόμαστε την ανάγκη να σας ευχαριστήσουμε για την πρωτοβουλία σας, να διαβουλευθείτε με τους πολίτες και φορείς για ένα τόσο σοβαρό θέμα και να ζητήσετε την διατύπωση των απόψεών μας, των προτάσεών μας κ.λ.π. Αυτή η ενέργειά σας είναι αξιέπαινη και πρωτοφανής για τα ελληνικά χρονικά και είναι δείγμα προσπάθειας για υγιή Δημοκρατία.

Ως πολίτες, λοιπόν, σεβόμενοι την έκκλησή σας, προβαίνουμε στην παρούσα:

Εντιμότατε κ. Υπουργέ, σε μια δημοκρατική κοινωνία προηγείται της όποιας διαβούλευσης για ένα θέμα η ενημέρωση γι’αυτό το θέμα. Εμείς ως πολίτες, διακατεχόμεθα από πλήρη άγνοια για το τι είναι η «κάρτα του πολίτη». Πώς λοιπόν να προσέλθουμε στην διαβούλευση που μας καλείτε; Πώς να συμμετάσχουμε στην δημόσια συζήτηση για την «κάρτα του πολίτη»; Πώς να διατυπώσουμε απόψεις και προτάσεις για ένα θέμα για το οποίο κρατούμεθα σε πλήρη άγνοια; Και πώς διακατεχόμενοι εμείς οι πολίτες από πλήρη άγνοια, είναι δυνατόν εσείς να ευελπιστείτε στην συμβολή μας για τη διαμόρφωση μιας «κάρτας πολίτη» που θα αξιοποιηθεί στον μέγιστο βαθμό από τους ίδιους τους πολίτες;
Την Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέδωσε ανακοίνωση για την «κάρτα του πολίτη». Εντός αυτής αναφέρει ότι στελέχη της ελληνικής κυβερνήσεως βεβαίωσαν ότι 1) «στην "κάρτα του πολίτη" θα περιέχονται μόνον τα στοιχεία ταυτότητας του κατόχου και θα εκδοθεί προς αντικατάσταση της αστυνομικής ταυτότητας» και ότι 2) «αναμένεται από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες να δοθεί προς δημόσια διαβούλευση στις αρχές του νέου έτους 2011», και επομένως αναμένεται να δοθεί και προς την Διαρκή Ιερά Σύνοδο, σχέδιο κειμένου με τις τεχνικές και νομικές προϋποθέσεις για την έκδοση της «κάρτας». Την ίδια ημέρα, όμως κ. Υπουργέ, εσείς εκδώσατε το εν λόγω ανακοινωθέν, λέγοντας ότι η κάρτα «θα διευκολύνει την ευρύτατη ανάπτυξη υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και θα παρέχονται ασφαλείς υπηρεσίες στον πολίτη-δημότη, πολίτη-ασφαλισμένο, πολίτη-φορολογούμενο, πολίτη-αγρότη, πολίτη-φοιτητή κ.λ.π.». Και ενώ τα στελέχη της κυβέρνησης διαβεβαίωσαν την Ιερά Σύνοδο ότι από τις αρχές του 2011 θα δοθεί το σχέδιο νόμου προς διαβούλευση, εσείς την ίδια ημέρα αναρτήσατε την δική σας ανακοίνωση και καλείτε τους πολίτες προς διαβούλευση. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι πέραν του ότι μας κρατάτε σε πλήρη άγνοια, επί πλέον μεθοδευμένα προβαίνετε και σε παραπληροφόρηση ενός από τους σπουδαιότερους φορείς, που είναι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος και τα μέλη της εκφράζουν την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού Λαού.
Δεν θέλουμε, βεβαίως, να πιστέψουμε ούτε και ότι η ενέργειά σας αυτή έχει ως βαθύτερο σκοπό να διακρίνει προς τα πού θα κινηθεί η διαμαρτυρία των Ελλήνων πολιτών. Προκειμένου να διαλυθεί κάθε υπόνοια περί των ανωτέρω, οφείλετε κ. Υπουργέ, να ανακαλέσετε την πρόσκληση προς διαβούλευση που στείλατε στους Έλληνες πολίτες (που διακατέχονται από πλήρη άγνοια επί του θέματος) και να προβείτε στην πλήρη, ορθή, αντικειμενική ενημέρωσή τους, ώστε αφού θα γνωρίζουν το τι τους ετοιμάζετε (αφού και προεκλογικά δεν θέσατε τέτοιο θέμα), να προσέλθουν στην συνέχεια στην διαβούλευση. Οφείλετε λοιπόν να παρέχετε στους Έλληνες πολίτες όλα εκείνα τα ακριβή στοιχεία, λ.χ.:
1) Ποιες ακριβώς θα είναι οι χρήσεις αυτής της κάρτας.
2) Θα αποτελεί και μέσο οικονομικών συναλλαγών;
3) Θα είναι τα δεδομένα της για εθνική μόνο χρήση ή και για διασυνοριακή; (τα δεδομένα θα λαμβάνονται και από τις χώρες που ανήκουν στην Schengen;)
4) Ποια είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά της; Θα φέρει μαγνητική ταινία; Μικροτσίπ; Bar Code;
5) Έχει εγκριθεί η χρήση της από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων; Ποιες είναι οι νομικές προϋποθέσεις;
6) Εάν πρόκειται και για διασυνοριακή χρήση στις χώρες που ισχύει η Συνθήκη Schengen, βάσει ποιου νόμου οι Έλληνες πολίτες θα προστατεύονται από την διακίνηση, τη συλλογή και την διάδοση των προσωπικών τους δεδομένων, λαμβάνοντας σοβαρά υπ’όψιν το γεγονός ότι ο Νόμος 2472/1997 ανήκει στο Τριτογενές Δίκαιο και είναι αδύνατον να προστατεύσει τον πολίτη από τα όσα έχουν νομοθετηθεί σε υπερεθνικό επίπεδο με την Schengen, η οποία ανήκει στο Πρωτογενές Δίκαιο.
7) Με την «κάρτα του πολίτη» θα λάβει ο κάθε Έλληνας πολίτης έναν ενιαίο μοναδικό κωδικό αριθμό για την Ελλάδα, την Ευρώπη ή παγκοσμίως;
8) Πέραν του ενιαίου κωδικού προσωπικού αριθμού, θα ενυπάρχει σε αυτή την κάρτα κάποιος κωδικός ασφαλείας, όπως ο αριθμός 666;
9) Αυτή η «κάρτα του πολίτη» στα πλαίσια ποιας Κοινοτικής Οδηγίας γίνεται; Αφορά την πρακτική εφαρμογής της Συνθήκης Schengen; Και αν ναι, αποτελεί κάποιο προστάδιο και θα ακολουθήσει άλλος τρόπος εφαρμογής της στην συνέχεια; Ή πρόκειται για το τελικό στάδιο;
10) Ποια ακριβώς ασφάλεια θα παρέχει αυτή η «κάρτα του πολίτη»; Μήπως σε ευρωπαϊκό επίπεδο συζητήθηκε η πρώτη φάση να είναι στην κάρτα και στο τελικό στάδιο να τίθεται στο χέρι και στο μέτωπο για μεγαλύτερη ασφάλεια;
Εντιμότατε κ. Υπουργέ, οι πολίτες όλα αυτά τα αγνοούμε και δεν είναι δυνατόν να ανταποκριθούμε στην πρόσκλησή σας. Θα αναμένουμε την πλήρη και δημοκρατική ενημέρωσή μας για ένα θέμα που αφορά, όπως λέτε, την εξυπηρέτηση ημών των πολιτών, ώστε στην συνέχεια να έχουμε την δυνατότητα να συμμετέχουμε στην δημόσια συζήτηση και διαβούλευση.

Μετά τιμής

Δημήτριος Τσελεγγίδης
Καθηγητής Α.Π.Θ.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

ΤΑ
ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης κ.κ. Παντελεήμονος




Μεγάλη και παγκόσμιος είναι η σημερινή γιορτή της Παναγίας ενδόξου, υπερευλογημένης, δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Ολόκληρος ο Ορθόδοξος Χριστιανικός κόσμος σ’ όλα τα μέρη της γης πανηγυρίζει τα Εισόδια στα Άγια των Αγίων της Μητέρας του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Άνθρωποι και άγγελοι συγχωρεύουν και συναγάλλονται. Ευφραίνεται και πανηγυρίζει η γη και οι πιστοί σπεύδουν με κάθε ευλάβεια να τιμήσουν τη\ πανύμνητο Μητέρα του Κυρίου μας. Οι Χριστιανοί προστρέχουν με πίστη για να ασπασθούν την αγία εικόνα Της. Με συντριβή καρδίας στρέφουν οι πονε· μένοι τις προσευχές τους σ’ Αυτή, για να Της εκφράσουν τον πόνο τους, να ζητήσουν την προστασία και τη βοήθειά Της. Όλοι οι πιστοί θα Την μακαρίζουν, θα την ανυμνούν, θα την δοξάζουν σ’ όλες τις εποχές. Η Θεοτόκος Μαρία είναι η πηγή του αγιασμού και της σωτηρίας για όλους, μικρούς και μεγάλους.
Τα Εισόδια της Θεοτόκου αποτελούν το προπαρασκευαστικό στάδιο της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Εισέρχεται στα Άγια των Αγίων όπου μόνο ο Αρχιερεύς εισήρχετο μια φορά το χρόνο. Την υποδέχεται ο Προφήτης Ζαχαρίας, ο πατέρας του Προδρόμου, και λαμπαδηφόροι παρθένες συνοδεύουν την μόλις τριών ετών Παρθένο και Αγνή Κόρη του Ιωακείμ και της Άννης. Εισέρχεται στα Άγια των Αγίων Αυτή, που αξιώθηκε να γίνει η έμψυχος Κιβωτός του Θεού και τρέφεται με ουράνια τροφή. Εισέρχεται στα Άγια των Αγίων Αυτή, που με την αγιότητά Της ξεπέρασε την αγιότητα όλων των Αγγελικών Ταγμάτων. Εισέρχεται στα Άγια των Αγίων, σαν χρυσό θυμιατήρι, Αυτή, που δέχθηκε στα μητρικά Της σπλάγχνα το Πυρ της Θεότητας. Εισέρχεται στα Άγια των Αγίων, σαν τη χρυσή στάμνα που περιέχει το Μάννα, Αυτή, που έφερε τον Ουράνιο Άρτιο, τον Χριστό. Εισέρχεται στα Άγια των Αγίων Αυτή, που θα έτρεφε τον Δημιουργό του Σύμπαντος.
Η Θεοτόκος Μαρία καταστάθηκε Μητέρα του Υιού και Λόγου του Θεού. Γι’ αυτό την αγία προσωπικότητα Της προφήτευσαν οι Προφήτες. Ο Μωυσής Την είδε, σαν την φλεγόμενη, αλλά μη καιγόμενη Βάτο. Ο Ιακώβ, σαν την Κλίμακα, που ένωνε την γη με τον ουρανό. Ο Αββακούμ, σαν την ένδροσο Πόκο. Ο Αανιήλ, σαν το Όρος το Άγιο και αλλατόμητο.
Η Αειπάρθενος Κόρη, η Θεομήτωρ Μαρία σήμερα εισέρχεται στα αγιότερα μέρη του επιγείου ναού του Θεού και καταξιώνεται να γίνει ο υπέρλαμπρος Ναός του Σωτήρος Χριστού. Φεύγει από το κόσμο και εισέρχεται στα άνω Βασίλεια. Άγγελοι και άνθρωποι την συνοδεύουν. Και η Μήτηρ του Κυρίου παρέστη σαν Βασίλισσα «εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη».
Πολλά ονόματα μεγάλων γυναικών πέρασαν από την ανθρώπινη ιστορία στην άβυσσο της λήθης. Πολλές βασίλισσες με μεγάλη δύναμη έσβησαν και εξαφανίσθηκαν. Το όνομα όμως της Αειπαρθένου Μαρίας μένει αθάνατο στους αιώνας. Το όνομα της Μητέρας του Θεού συγκινεί, παρηγορεί και σώζει όσους με πίστη προστρέχουν σ’ Αυτήν.
Η Εκκλησία του Θεού σ’ όλα τα σημεία της γης ψάλλει εγκώμια και ύμνους προς το μεγαλείο Της. Ακούγεται η ικετευτική δέηση των πιστών. Η προφητική ρήση της Θεομήτορος, «ιδού γαρ από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί» εκπληρώνεται.
Η δόξα και το μεγαλείο της Θεοτόκου βρίσκεται στη μεγάλη ταπείνωσή Της. Για να συμμετάσχει κανείς στη δόξα του Θεού πρέπει να περάσει προηγουμένως από τους στενούς δρόμους της ταπείνωσης. Η Θεοτόκος παρ’ όλο το μεγαλείο Της, δεν καυχήθηκε. Ήταν η ταπεινή Κόρη, η υπομονητική Μητέρα, που για Χάρη του Υιού Της ανέλαβε όλες τις ευθύνες Της προς Χάρη της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Υπήρξε η μαρτυρική και τεθλιμμένη Μητέρα, που γεύθηκε την πικρία των αδίκων υποψιών του Ιωσήφ.
Την υπερφυή γέννηση του Υιού Της συνόδευσε ο εξοντωτικός διωγμός του Ηρώδη και η φυγή στη Αίγυπτο. Τα θαύματα και τις επευφημίες του λαού για τον Υιό Της παρακολουθούν οι διαβολές και οι συκοφαντίες των Γραμματέων και Φαρισαίων, που αποσκοπούσαν να χύσουν το πικρό δηλητήριο στη μητρική Της καρδιά.
Ο σκληρός και ατιμωτικός θάνατος του Υιού Της την έκαμε να μαρτυρήσει. Αντίκρισε το παιδί Της πάνω στο Σταυρό αιμόφυρτο και παλαίοντας με τον θάνατο. Τον είδε νεκρό, γυμνό, άταφο. Ποιά οδύνη και θλίψη σπάραξε τη μητρική Της καρδιά! Τότε πραγματοποιήθηκε η προφητεία του Αικαίου Σημεών, ότι από τη καρδιά Της θα περάσει «ρομφαία δίστομος». Αλλ’ η Παρθένος δεν κλονίσθηκε, ούτε ολιγοψύχησε, ούτε αγανάκτησε για την άδικη σφαγή του Υιού Της. Υπέμεινε καρτερικά το Μαρτύριο Εκείνου, σαν να ήταν δικό Της μαρτύριο.
Η Παναγία Παρθένος μας δείχνει με το παράδειγμά Της το δρόμο προς την δόξα. Η ταπείνωσή Της την ανύψωσαν στην ουράνιο δόξα. Τα Εισόδια της Θεοτόκου είναι το προοίμιο της σωτηρίας, που άνοιξε τις πύλες του Ουρανού. Αναδείχθηκε το πολυτιμότερο κόσμημα του ουρανού, διότι έγινε η Πύλη του Ουρανού. Υπήρξε η πιστή δούλη του Κυρίου, που υπέμεινε τους ψυχικούς πόνους για τα όσα υπόφερε ο Σωτήρας του κόσμου. Είναι το καταφύγιο των θλιβομένων.
Σήμερα, οφείλομε να εμπνευσθούμε από την όλη προσωπικότητα της Αειπαρθένου Κόρης. Στις ευτυχίες και στις δυστυχίες μας, στις χαρές και στις λύπες μας, στο πόνο και στους προβληματισμούς μας, ας έχουμε βοηθό και προστάτη τη Υπέρμαχο Στρατηγό.
Η υπερένδοξος του Θεού Μητέρα, και των αγίων αγγέλων αγιοτέρα, μας προσκαλεί να εισέλθουμε και εμείς στα Άγια των Αγίων. Μας καλεί να εισέλθουμε συνοδευόμενοι από τις λαμπαδοφόρες αρετές και να καταστούμε και εμείς ναοί έμψυχοι του Υιού Της. Με την αγία ζωή μας πρέπει να τιμήσουμε τη σημερινή γιορτή. Τα Εισόδια της Θεοτόκου, ας γίνουν αφορμή για να βιώσουμε τα δικά μας εισόδια στο ναό των αρετών.


http://www.vadopaidi.wordpress.com/

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ BIG BROTHER

Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Κατά διαστήματα στην πολιτική ζωή του τόπου μας μερικές ενέργειες δίνουν την εντύπωση ότι δεν είναι τυχαίες και μεμονωμένες αλλά αποτελούν σταδιακή εφαρμογή συγκεκριμένου σχεδίου.
Τί σχεδίου; Σχεδίου επιβολής ενός συστήματος έλεγχου των πάντων. Ένα τέτοιο σύστημα προωθείται με τη λεγόμε νη «Κάρτα του Πολίτη», που θα κληθού με να παραλάβουμε το 2011. Με αυτή την ηλεκτρονική κάρτα δημιουργείται ή υποδομή για τον πλήρη έλεγχο μελλον τικά της ζωής των πολιτών.
Αν όμως αυτό είναι ανησυχητικό και επικίνδυνο όσον άφορα στο θέμα των παραβιάσεων της ιδιωτικής ζωής, υπάρχει και κάτι άλλο ανησυχητικότερο και πολύ πιο επικίνδυνο. Αυτό είναι ό σχεδιασμός του Υπουργείου Οικονομικών να υποχρεώσει τούς πολίτες να παραλάβουν και μία άλλη κάρτα πού θα τούς διευκολύνει, λένε, στη συγκέντρωση των αποδείξεων στις οικονομικές τους συναλλαγές. Είχε γίνει σχετική ανακοίνωση στα τέλη του περασμένου Μαΐου. Είχαμε μάλιστα γράψει και εμείς για το ζήτημα αυτό σχετικό σχόλιο στο περιοδικό μας («Ό Σωτήρ», τεύχος 2004/1 Ιουλίου 2010, σελ. 301-302).
Ανακοινώθηκε δηλαδή τότε ότι μεταξύ των λύσεων πού εξετάζονται από το Υπουργείο για τον τρόπο υποβολής των αποδείξεων στις Εφορίες προκειμένου να δικαιολογηθεί ή έκπτωση του φορολογητέου εισοδήματος, είναι και ή προμήθεια μιας ειδικής κάρτας με γραμμωτό κώδικα (bar code). Με τη βοήθεια αυτής της κάρτας θα ενημερώνεται κατευθείαν το σύστημα ΤΑΞΙΣ του Υπουργείου Οικονομικών για το ύψος και το είδος της κάθε συναλλαγής• και έτσι, έλεγαν, δεν θα χρειάζεται στο τέλος του έτους να καταγράφει ό καθένας μία-μία τις τυχόν αποδείξεις του στη φορολογική του δήλωση.
Σε ποιο πρότυπο κωδικοποιήσεως θα βασίζεται αυτή ή κάρτα; Θα βασίζεται, λένε, στο σύστημα ΕΑΝ-13, πού αποτελεί την ευρωπαϊκή έκδοση του συστήματος UPC πού εφαρμόζεται στην Αμερική.
Έδώ ακριβώς όμως, στο συγκεκριμένο σύστημα, βρίσκεται το πρόβλημα. Διότι αυτό το σύστημα περιέχει στην ίδια τη δομή του τον αριθμό 666, δηλαδή τον αριθμό του Αντίχριστου, όπως αυτός έχει προφητευθεί στο 13ο κεφάλαιο, στίχοι 16 έως 18, του ιερού βιβλίου της «Αποκαλύψεως». (Οι δύο ίσόπαχες γραμμές στην αρχή, στο μέσον και στο τέλος του κώδικα αντιστοιχούν στον αριθμό 6, και επομένως σε κάθε χρήση αυτού του κώδικα περιέχεται ό αριθμός 666). Και περιέχεται πράγματι, αφού αυτό το παραδέχεται και ό ίδιος ό δημιουργός του κώδικα UPC (ΕΑΝ-13). Για όσους τυχόν αμφιβάλλουν, σημειώνουμε έδώ την ιστοσελίδα του για να βεβαιωθούν: http://www.iaurerupc.com. (Δείτε την ενότητα 6 στο: Have a question?).
Στο σημείο μάλιστα της «Αποκαλύψεως» πού αναφέραμε (ιγ' 16-18), προφητεύεται ότι ή χρήση του αριθμού 666 θα γίνεται για τις οικονομικές συναλλαγές: «ίνα μή τις δύνηται άγοράσαι ή πωλήσαι εί μη ό έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού... και ό αριθμόςαυτού χξς'»- ώστε να μην μπορεί κανείς να πουλήσει ή να αγοράσει παρά μόνο εκείνος πού έχει το χάραγμα, δηλαδή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματος του... και ό αριθμός του είναι 666.
Αυτά ισχύουν με βάση όσα είχαν ανακοινωθεί τον περασμένο Μάιο. Όμως στις 28 του περασμένου Σεπτεμβρίου, μετά από συνάντηση του με το προεδρείο της Ενώσεως Ελληνικών Τραπεζών, ό Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε ότι πλέον προωθείται ή χρήση ηλεκτρονικής χρεωστικής κάρτας.
Ποιά ακριβώς μορφή θα έχει αυτή ή κάρτα και αν θα υπάρχει επιπρόσθετα και σ'αυτή γραμμωτός κώδικας (bar code) ό Υπουργός δεν θέλησε να το διευκρινί σει. Δήλωσε ότι θα «είναι ένα σύστημα, το όποιο είναι μάλλον καλύτερο από το σύστημα με το barcode» και τόνισε ότι το όλο θέμα είναι υπό μελέτη. Συμπλήρωσε Όμως ό κ. Υπουργός και κάτι φοβερό: Το σύστημα αυτό, είπε, «είναι ένας τρόπος να εξοικειωθεί ό πολίτης με τη λογική της χρεωστικής κάρτας, γιατί έτσι περνάμε όλο και περισσότερο στη μη χρήση μετρητών, πού είναι απαραίτητο για το ελληνικό οικονομικό σύστημα».
Αυτή ή δήλωση είναι πολύ ανησυχητική. Αν μάλιστα συνυπολογιστεί ότι με το άρθρο 20 του νόμου 3842 του 2010 υποχρεώνονται οι πολίτες τις αγορές άνω των 1.500 ευρώ να τις πραγματο ποιούν όχι με ρευστό χρήμα αλλά με κάρτες ή μέσω τραπεζικού λογαριασμού, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι βρισκόμαστε μόλις ένα βήμα πριν από την κατάργηση του χρήματος και την επιβολή ενός οικονομικού ολοκληρωτισμού τύπου Αντίχριστου, όπου - εάν μάλιστα τελικά χρη σιμοποιηθεί και ό ραβδωτός κώδικας - δεν θα μπορεί κάποιος να πουλήσει ή να αγοράσει παρά μόνο εκείνος πού έχει το χάραγμα, δηλαδή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό τού ονόματος του: «ίνα μη τις δύνηται άγοράσαι ή πωλήσαι εί μη ό έχων το χάραγμα», το χξς' (666)! Και με το μέτρο λοιπόν αυτό οδεύουμε σε σταδιακή κατάργηση του χρήματος και καθιέρωση μόνο ηλεκτρονικού τρό που συναλλαγών, πράγμα πού το βε βαίωσε και ό Υπουργός Οικονομικών στις παραπάνω δηλώσεις του, λέγοντας ότι «συνδυάζεται το μέτρο αυτό με όλες τις ρυθμίσεις πού έχει το νέο φορολογικό πλαίσιο για τη χρήση όλο και λιγότερων μετρητών στην ελληνική οικονομία».
Αλλά, κύριε Υπουργέ, γιατί αυτό το μέτρο «είναι απαραίτητο για το ελληνικό οικονομικό σύστημα»; Τί το τόσο ιδιαίτερο έχει ή ελληνική οικονομία, ώστε ειδικά γι' αυτή, και μόνο γι' αύτη, να εί ναι απαραίτητος αυτός ό τρόπος; Γιατί καθιερώνετε τέτοιο σύστημα πού δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως; Αυτό επιβεβαιώνεται και από την απάντηση πού έδωσε σε ερώτηση του ευρωβουλευτή κ. Κώστα Πουπάκη ό αρμόδιος Επίτροπος Φορολογίας και Τελωνειακής Ένωσης, Ελέγχου και Καταπολέμησης της άπατης κ. Algirdas Semeta: «Ή Επιτροπή, είπε, δεν γνωρίζει την ύπαρξη παρόμοιων συστημάτων σε κράτη - μέλη βάσει των όποιων συγκεντρώνονται δεδομένα, γενικά, κατά την αγορά προϊόντων ή υπηρεσιών μέσω ατομικής ηλεκτρονικής κάρτας». Σημείωσε μάλιστα ακόμη ότι «ή χρήση ατομικών καρτών με γραμμω τό κωδικό συνεπάγεται την επεξεργα σία των προσωπικών δεδομένων των πελατών», πράγμα πού, όπως είπε, πρέ πει να γίνεται με βάση τη σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, για να μην υπάρξει κίνδυνος παραβιάσεως «του θεμελιώδους δικαιώματος της προστασίας των προσωπικών δεδομένων».
Τί συμβαίνει επιτέλους στην Ελλάδα; Και τελικά μήπως όλη αύτη ή περίφημη οικονομική κρίση δεν είναι παρά σχεδιασμένο τέχνασμα για να καταπτοηθεί ό λαός μας {αυτός ό λαός πού παρουσίαζε τη μεγαλύτερη αντίσταση παγκοσμίως στα ηλεκτρονικά δεσμά) και να υποχρεωθεί να υποταχθεί στην επερχόμενη παγκόσμια δικτατορία;
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι ή Ελλάδα σπρώχθηκε στο χείλος του οικονομικού γκρεμού, παρόλο πού, με βάση τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου(ΔΝΤ), όπως απο κάλυψε ό δημοσιογράφος Γιώργος Δελαστίκ στην εφημερίδα «Έθνος», το εξω τερικό της χρέος ανέρχεται στο 163% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της (ΑΕΠ), τη στιγμή πού και της Ίδιας της Γερμανίας το χρέος ανέρχεται στο 161%, της Γαλλίας στο 190,6%, της Δανίας στο 197%, της Ελβετίας στο 276.5%, του Βελγίου στο 275,6%, της Ολλανδίας στο 310,5% και της Αγγλίας στο 431% του ΑΕΠ της; Υπάρχει άλλη εξήγηση γι αυτό το φαινόμενο; Θα προχωρήσει λοιπόν παρ' όλα αυτά ή Κυβέρνηση σε μια τέτοια ενέργεια ανερμήνευτη και απαράδεκτη, πού αποτελεί προστάδιο της κυριαρχίας του Αντίχριστου; Δεν θα θέλαμε ούτε να το δια νοηθούμε!
Μέχρι τη στιγμή πού γράφονται oil γραμμές αυτές δεν έχει γνωστοποιηθεί ή ακριβής μορφή των σχεδιαζόμενων συστημάτων. Γι’ αυτό και τα ερωτήματα είναι πολλά και βασανιστικά: Θα υπάρχει τελικά ή όχι ραβδωτός κώδικας με το 666 στη νέα κάρτα; Και, αν υπάρχει, θα δεχθούμε οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί να παραλάβουμε μια τέτοια προσωπική μας κάρτα (ένα είδος ταυ τότητας), στην όποια έχει αποτυπωθεί ό αριθμός τουΑντίχριστου; Σ' αυτή την περίπτωση δεν πρόκειται μόνο για τον κίνδυνο έλεγχου των πάντων πού έχουν τα παρόμοια συστήματα {όπως και ή λεγόμενη «Κάρτα του Πολίτη»), αλλά για κάτι πολύ σοβαρότερο: Στον ραβδωτό κώδικα υπάρχει ό αριθμός 666! Ή «Κάρ τα του Πολίτη» είναι μεν επικίνδυνη ως προς τον έλεγχο των προσωπικών μας στοιχείων, δεν έχει όμως τον αριθμό 666 και δεν χρησιμοποιείται για οικονομικές συναλλαγές. Ενώ ή κάρτα για την όποια μιλάμε λειτουργεί ακριβώς με βάση τον κώδικα πού περιέχει τον αριθμό του Αντίχριστου και χρησιμοποιείται για τις οικονομικές δοσοληψίες, πράγμα όμως πού προσβάλλει καίρια την Ίδια την πίστη μας! Με τον Ίδιο κώδικα είναι σημασμένα από χρόνια και τα περισσότερα προϊόντα πού κυκλοφορούν στο εμπόριο. Όμως είναι άλλο πράγμα να υπάρχει ό αριθμός πάνω σε ένα προϊόν και άλλο να βρίσκεται σε προσωπική μας κάρτα. Αυτάτο δεύ τερο αποτελεί ένα προστάδιο πραγματο ποιήσεως της προφητείας της «Αποκαλύψεως», πού κάνει λόγο για προσωπι κό αριθμό τοποθετημένο στο χέρι ή στο μέτωπο, χωρίς τον όποιο θα είναι αδύνα τη κάθε οικονομική μας συναλλαγή. Συνεπώς: 'Αν ή σχεδιαζόμενη κάρτα έχει ραβδωτό κώδικα (barcode) με το 666, είναι απολύτως απαράδεκτη. Αλλά και αν δεν έχει bar code άλλα είναι ηλεκτρονική χρεωστική κάρτα, και πάλι είναι άκρως επικίνδυνη, διότι οδηγεί σε τρόπο συναλλαγής παρόμοιο με τον προφητευόμενο για την περίοδο κυρι αρχίας του Αντίχριστου. Το θέμα είναι έτσι και αλλιώς πολύ σοβαρό και δικαίως οι πιστοί αναμένουμε και την άμεση και αποφασιστική παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου, όπως επίσης και του Αγίου Όρους, των θεολογικών Σχολών και άλλων εκκλησιαστικών φορέων. Περιμένουμε και την αντίδραση της Ίδιας της Ακαδημίας Αθηνών, δεδομένου ότι το ζήτημα είναι και εθνικό!
Εβδομήντα χρόνια συμπληρώθηκαν εφέτος από τη μεγάλη ήμερα πού ή Ελλάδα αντέταξε το ανυποχώρητο ΟΧΙ στο φασιστικό τέρας και άλλαξε την πορεία του πολέμου. Στην ιερή επέτειο αυτής της ηρωικής ημέρας ας είναι αποφασισμένος και ό καθένας από μας να αντιτάξει, αν απαιτηθεί, ένα δεύτερο ανυποχώρητο ΟΧΙ στον επερχόμενο νέο εφιαλτικό φασισμό της προ του Αντίχριστου εποχής.

"Ο ΣΩΤΗΡ" 1/11/2010