Κείμενο
Λουδάρος Ανδρέας
Φωτογραφίες
EUROKINISSI / ΧΑΣΙΑΛΗΣ ΒΑΙΟΣ
Ξημέρωνε Δευτέρα 28 Ιανουαρίου
2008. Λίγο πριν το πρώτο φως της μέρας, στις 05:30 τα ξημερώματα, ο
Ιεράρχης που θέλησε να τον θυμόμαστε ως τον «Χριστόδουλο μας» άφηνε την
τελευταία του πνοή χτυπημένος από τον καρκίνο. Ήταν 69 ετών.
Η χώρα βυθίστηκε στο πένθος. Οι σημαίες κυμάτιζαν μεσίστιες και ο πένθιμος μονότονος ήχος στα καμπαναριά των εκκλησιών απ’ άκρη σ’άκρη της χώρας, τόνιζε τον εθνικό θρήνο.
Προσωπικότητα ισχυρή, επικρίθηκε και αμφισβητήθηκε όσο λίγοι στην νεότερη ελληνική ιστορία. Ταυτόχρονα αγαπήθηκε από πολλούς και αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς περισσότερους.
Παρά τις αντιδράσεις που κάθε φορά προκαλούσαν οι δηλώσεις του, επέμενε πως «δεν υπάρχουν ξεχασμένες πατρίδες αλλά αλησμόνητες» και φρόντιζε σε κάθε ευκαιρία να καλεί τους νέους στην Εκκλησία «όπως είναι… ακόμη και με τα σκουλαρίκια».
«Δεν γίνεται όλος ο κόσμος να πηγαίνει με ταχύτητες διαστημόπλοιου κι εμείς να πηγαίνουμε με τον αραμπά» είχε πει στους εργαζόμενους στην Ιερά Σύνοδο την πρώτη μέρα που επισκέφθηκε το συνοδικό μέγαρο μετά την εκλογή του, δίνοντας το στίγμα των όσων θα ακολουθούσαν.
Για τα λάθη του, κρίθηκε και κατακρίθηκε έντονα. Κανείς ωστόσο δεν του αμφισβήτησε ποτέ, την αγάπη του για την πατρίδα και την Εκκλησία. Δυο έννοιες για τις οποίες μιλούσε συχνά, γεμίζοντας τα μάτια του δάκρυα, από την ένταση και το πάθος.
Τα τελευταία έξι χρόνια, ο από Δημητριάδος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος Α΄ αναπαύεται στην αγκαλιά της αττικής γης, στο πρώτο κοιμητήριο Αθηνών, εκεί όπου εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες τον συνόδευσαν σε μια πάνδημη κηδεία που έκανε τον γύρο του κόσμου μέσω των μεγαλύτερων τηλεοπτικών δικτύων και εφημερίδων, που κάλυψαν εκτενώς τον αποχαιρετισμό του Έλληνα Αρχιεπισκόπου που έμεινε στην μνήμη μας ως φαινόμενο.
Αυτή τη μέρα που δύσκολα θα ξεχάσουν όσοι την έζησαν, το dogma.gr θυμάται και θυμίζει τις μοναδικές στιγμές του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, ο οποίος βρίσκεται ενώπιον του Θεού και της Ιστορίας.
Η χώρα βυθίστηκε στο πένθος. Οι σημαίες κυμάτιζαν μεσίστιες και ο πένθιμος μονότονος ήχος στα καμπαναριά των εκκλησιών απ’ άκρη σ’άκρη της χώρας, τόνιζε τον εθνικό θρήνο.
Προσωπικότητα ισχυρή, επικρίθηκε και αμφισβητήθηκε όσο λίγοι στην νεότερη ελληνική ιστορία. Ταυτόχρονα αγαπήθηκε από πολλούς και αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς περισσότερους.
Παρά τις αντιδράσεις που κάθε φορά προκαλούσαν οι δηλώσεις του, επέμενε πως «δεν υπάρχουν ξεχασμένες πατρίδες αλλά αλησμόνητες» και φρόντιζε σε κάθε ευκαιρία να καλεί τους νέους στην Εκκλησία «όπως είναι… ακόμη και με τα σκουλαρίκια».
«Δεν γίνεται όλος ο κόσμος να πηγαίνει με ταχύτητες διαστημόπλοιου κι εμείς να πηγαίνουμε με τον αραμπά» είχε πει στους εργαζόμενους στην Ιερά Σύνοδο την πρώτη μέρα που επισκέφθηκε το συνοδικό μέγαρο μετά την εκλογή του, δίνοντας το στίγμα των όσων θα ακολουθούσαν.
Για τα λάθη του, κρίθηκε και κατακρίθηκε έντονα. Κανείς ωστόσο δεν του αμφισβήτησε ποτέ, την αγάπη του για την πατρίδα και την Εκκλησία. Δυο έννοιες για τις οποίες μιλούσε συχνά, γεμίζοντας τα μάτια του δάκρυα, από την ένταση και το πάθος.
Τα τελευταία έξι χρόνια, ο από Δημητριάδος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος Α΄ αναπαύεται στην αγκαλιά της αττικής γης, στο πρώτο κοιμητήριο Αθηνών, εκεί όπου εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες τον συνόδευσαν σε μια πάνδημη κηδεία που έκανε τον γύρο του κόσμου μέσω των μεγαλύτερων τηλεοπτικών δικτύων και εφημερίδων, που κάλυψαν εκτενώς τον αποχαιρετισμό του Έλληνα Αρχιεπισκόπου που έμεινε στην μνήμη μας ως φαινόμενο.
Αυτή τη μέρα που δύσκολα θα ξεχάσουν όσοι την έζησαν, το dogma.gr θυμάται και θυμίζει τις μοναδικές στιγμές του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, ο οποίος βρίσκεται ενώπιον του Θεού και της Ιστορίας.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ
