Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ
Επί τω Αγίω Πάσχα
Ι Α Κ Ω Β Ο Σ
ελεώ και χάριτι Θεού
Επίσκοπος καί Μητροπολίτης της Αγιωτάτης Μητροπόλεως
Μυτιλήνης, Ερεσσού καί Πλωμαρίου
Προς
τον Ιερόν Κλήρον
τις Μοναστικές Αδελφότητες
καί τον ευλογημένον Λαόν της Επαρχίας
μας,
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά καί περιπόθητα,
Η Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι η πεμπτουσία
της χριστιανικής μας πίστεως. Είναι ό ασάλευτος βράχος επάνω στον οποίο
στηρίζεται το οικοδόμημα της Εκκλησίας. Είναι η νίκη της Ζωής έναντι των
δυνάμεων του σκότους καί τής απώλειας.
Γι' αυτό καί δεν υπάρχει θαμαστότερο καί συγκλονιστικότερο
γεγονός από την Ανάσταση τού Χριστού τόσο ως ιστορικό γεγονός όσο καί ως
βιωματικό κυρίως και εμπειρικό από τα μέλη τής 'Εκκλησίας, που έμαθαν να
πορεύονται '' εν Χριστώ Αναστάντι '. ....Εκ γαρ θάνατοι1 προς ζωήν και εκ γης προς ουρανόν
Χρίστος ο θεός ημάς διεβίβασεν... " ( Ωδή Α' ) ψάλλουμε χαρμοσύνως αυτές
τίς άγιες καί πανευφρόσυνες ήμερες στην Εκκλησία μ6\ς καί στους Ιερούς Ναούς
μας, διατρανώνοντας μέσα από βάθη τής ψυχής μας και τής καρδιάς μας ότι ό
θάνατος νικήθηκε από τον Ζωοδότη Χρίστο. Ό διάβολος συνετρίβη με τη Σταυρική Του
θυσία καί την Ένδοξη Ανάστασή Του. Οι δυνάμεις τού σκότους υποχώρησαν βλέποντας
τον Χριστό " τω απροσίτω φωτί τής Αναστάσεως εξαστράπτοντα ''( Ωδή Α' ). Άλλωστε,
γι' αυτό ήλθε ό Χρίστος στη γη . Όχι απλά για να μας προσφέρει μια νέα διδασκαλία,
πού όντως το έκαμε, αλλά για να συντρίψει το κράτος τής φθοράς και της
αμαρτία^,, η οποία γεννά τον θάνατο, διότι " ή αμαρτία απολεσθείσα αποκυεί
θάνατον (Ιακ. 1,15). Να μας μεταβιβάσει με άλλα λόγια από τα κάτω στα άνω.
Η πτώση των πρωτοπλάστων αποτελεί εκείνο το ορόσημο που
γέννησε την αμαρτία στον ορατό κόσμο, διότι πρωτίστως είχε συντελεστεί στον αόρατο
αγγελικό χώρο με τον Εωσφόρο, που είναι η αιτία και ή γέννηση του κακού. Ή
ανυπακοή του ανθρώπου στο θέλημα του Θεού έφερε το θάνατο με αποτέλεσμα να
συμπαρασύρει καί όλη την κτίση σ' αυτό το αποτέλεσμα, όπως χαρακτηριστικά
αναφέρει ό Απόστολος Παύλος: " Οίδαμεν γαρ ότι η κτίσις συστενάζει και
συνωδίνει άχρι τού νυν "( Ρωμ. 8, 22 ).
του δε αυτή να πορεύεται εις το έξης μόνο βιολογικά και όχι
εκκλησιαστικά, ευχαριστιακά καί αναφορικά σε Εκείνον άνοιξε την αυλαία της
τραγωδίας του. Ή επιλογή του, δηλαδή το να μην συνδέεται αγαπητικά με τον Άγιο
Τριαδικό Θεό, σίγουρα τον νεκρώνει πνευματικά, τον νεκρώνει ψυχικά, τον
παραλύει εσωτερικά.
Προσλαμβάνοντας , εντούτοις, ό Χρίστος θνητή καί παθητή
σάρκα , ο Μόνος Αναμάρτητος, "κατήλθε εν τοις κατωτάτοις της γης καί
συνέτριψε μοχλούς αιωνίους '' ( Ώδη ΣΤ' ). Ή Ανάσταση τού Χριστού μας μηνύει
ότι " τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα" ( Β' Κορ. 5, 17
). Ή γη καί ο ουρανός συμφιλιώθηκαν. Ό Θεάνθρωπος Ιησούς Χρίστος μάς λύτρωσε
από τον αιώνιο θάνατο και μάς χάρισε την αθανασία. Το Τίμιο Αίμα Του που έχυσε
πάνω στο Σταυρό " υπέρ ημών " μάς " εξηγόρασε εκ της κατάρας τού
νόμου " ( Κάθισμα Μ. Πέμπτης ). Μάς απεγκλώβισε από τη δυναστεία τού
διαβόλου καί μάς έδωσε τη δυνατότητα να πορευθούμε το δρόμο τής αρετής
καί τής αγιότητος.
Ενώ, λοιπόν, έχουμε το μέγεθος τέτοιας δωρεάς, τέτοιας
προσφοράς, τέτοιας παρακαταθήκης και ευλογίας, η επίμονη του ανθρώπου να θέλει να
χειραγωγείται από τα παρά φύση πάθη του καί τίς αδυναμίες του είναι
παραλογισμός και τραγωδία. Ενώ ή φωνή τής Εκκλησίας μάς καλεί συνεχώς να "
προσκυνούμε τον Σταυρό του Χριστού καί να " υμνούμε καί να δοξάζουμε την Αγίαν
Ανάστασίν Του'' , μεταφερόμενοι από τα επίγεια στα ουράνια, εμείς επιλεγούμε να
προσκυνούμε καί να δοξάζουμε ως θεούς τις ιδέες μας, τίς θεωρίες μας, τα ποικιλόμορφα
πάθη μας, τις αδυναμίες μας, την ύλη καί τα ανθρώπινα πρόσωπα. Να εκπίπτουμε από
πρόσωπα σέ άτομα. Να δουλεύουμε στον εγωϊσμό καί τη φιλαυτία μας, πού αποτελούν
την αιτία τού '' κάθε θανάτου
Ζώντας
όχι σταυρικά καί άρα αναστάσιμα αλλά ηδονικά, αμαρτωλά καί άρα γήινα, φράζουμε
μόνοι μας το δρόμο για την ουράνια πορεία μας, θέλοντας να ξεχνάμε ότι ή αγάπη στον
Αναστάντα Χριστό καί τον πλησίον μάς ανεβάζει στον ουρανό και μας ανοίγει τίς
πύλες τού Παραδείσου . Γινόμαστε αυτόχειρες, όταν Λησμονούμε, '' ότι από το
θάνατο έχουμε περάσει στη ζωή καί αυτό το ξέρουμε επειδή αγαπάμε τους αδελφούς
μας. Αυτός πού δεν αγαπάει τον αδελφό του παραμένει στο θάνατο. Όποιος μισεί το
αδελφό του είναι ανθρωποκτόνος, καί ξέρετε πώς κανένας φονιάς δεν έχει
συμμετοχή στην αιώνια ζωή " (Α' Ίω. 3,14 - 15 ). Ό μεγάλος Ντοστογιέφσκι στους
αδελφούς Καραμάνο δίνοντας τον ορισμό με το στόμα τού στάρετς Ζωσιμά : "
Τί είναι ή κόλαση;' ", ρωτάει ό Ζωσιμάς καί απαντάει ό ίδιος ότι είναι
" το μαρτύριο τού να μην αγαπάει κανείς ".
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Η Ανάσταση τού Χριστού είναι ή ελπίδα μας και ή παρηγοριά μας.
Είναι η καταφυγή μας καί ή σωτηρία μας. Είναι ό τρόπος εκείνος πού μάς αναβιβάζει
διά των Αγίων Μυστηρίων καί τής προσωπικής μας ασκήσεως από τα φθαρτά στα
άφθαρτα καί αιώνια. Ιδιαιτέρως δε αυτές τίς δύσκολες ή μέρες, τίς οποίες
διέρχεται ή ανθρωπότητα και ή πατρίδα μας λόγω τής συνεχιζόμενης πανδημίας, ας παρακαλέσουμε
τον Αναστάντα Κύριό μας να δώσει σύντομα την υγεία στους αδελφούς μας, οι
όποιοι υποφέρουν στο κρεββάτι τού πόνου, να στηρίζει καί να ενδυναμώνει τούς
συγγενείς, τα φιλικά τους πρόσωπα, τούς ιατρούς καί τούς νοσηλευτές καί να αναπαύσει
όσους απεδήμησαν εις Χριστόν εξαιτίας αυτής τής θανατηφόρου ασθενείας, ευδοκώντας
σύντομα για την λήξη της.
Χριστός Ανέστη
Διάπυρος προς τον Αναστάντα Χριστόν
Ευχέτης όλων σας
