ΙΕΡΑ                          ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ                             ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Ἀριθμ.  Πρωτοκ.    1171                           Μυτιλήνη  8 – 12- 2015

                                                    Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

                        ἐπί τῆ ἑορτῃ τῶν Χριστουγέννων

                                                Ι  Α  Κ  Ω  Β  Ο  Σ

                                                ἐλέῳ καί χάριτι Θεοῦ

Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως

            Μυτιλήνης, Ἐρεσσοῦ καί Πλωμαρίου

Πρός

τόν Ἱερόν Κλῆρον,

τίς Μοναστικές  Ἀδελφότητες

καί τόν εὐλογημένον λαόν τῆς Ἐπαρχίας μας

            Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί πεφιλημένα,

            Δοξάζουμε τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό μας, καθώς γιά ἀκόμη μιά φορά μᾶς δίνεται ἡ δυνατότητα νά ἑορτάζουμε τό γεγονός τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ Πατρός. Εὐγνωμονοῦμε μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις τόν Γεννηθέντα Χριστό μας, γιατί μέ τό μυστήριο τῆς Θείας συγκαταβάσεώςΤου μπόρεσε νά δώσει τήν εὐκαιρία στόν ἄνθρωπο  νά ἀναλογισθεῖ τί εἶχε καί τί ἔχασε, πού μποροῦσε νά φθάσει καί δέν ἔφθασε, ποιός εἶναι τελικά ὁ σκοπός του καί ὁ προορισμός του στή γῆ. Εὐχαριστοῦμε ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας τόν Νηπιάσαντα γιά τή σωτηρία μας Ἰησοῦ Χριστό, γιατί μᾶς ἀπέδειξε μέ ὅλα ὅσα ἔκαμε γιά τή λύτρωσή μας ὅτι Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Σωτήρας μας, Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Λυτρωτής μας, Ἐκεῖνος εἶναι ὁ πόθος καί ἡ ἐλπίδα τῶν πιστῶν.

            Τά Χριστούγεννα  εἶναι ἐκείνη ἡ ἑορτή τῆς πίστεώς μας πού ἔρχεται νά μᾶς μηνύσειτή σάρκωση τοῦ Θεοῦ. Τήν εἴσοδο στήν ἱστορία καί τόν κόσμο μέ τρόπο ἐμφανῆ καί ἀποκαλυπτικό τοῦ Ἄχρονου καί Ποιητοῦ τῶν αἰώνων Ἀληθινοῦ Θεοῦ. Τή φανέρωση τοῦ προσδοκώμενου Μεσσία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μας ΄΄ ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας ΄΄ καί ΄΄ ἐν ἡμέραις Ἡρώδου τοῦ Βασιλέως ΄΄, γιά νά μᾶς θεραπεύσει ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά μᾶς ὁδηγήσει στή θέωση. Νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι πλασθήκαμε μέ θεϊκά χαρίσματα καί δωρεές, τά ὁποῖα ἀμαυρώσαμε μέ τήν πτώση μας καί ὅτι προορισμός μας εἶναι ὁ οὐρανός. Νά μᾶς ἐπισημάνει ὅτι ἡ ζωή μας ἔχει σημασία , ἀξία καί νόημα μονάχαὅταν συνδέεται μέ τό πρόσωπο Του καί τή Βασιλεία Του .Νά μᾶς χαρίσει τήν ἀγάπη, τή δικαιοσύνη, τή χαρά καί τήν εἰρήνη, καθώς Ἐκεῖνος εἶναι ἡ Πηγή κάθε ἀγαθοῦ καί φυσικά ὁ Ἄρχων τῆς εἰρήνης ( Ἡσ.9, 6 ).

            Προσκυνοῦμε καί πάλι  τόν σαρκωθέντα, ἄνευ σπορᾶς Κύριον, ὁ Ὁποῖος μέ τήν ἕνωση τῶν δύο φύσεών Του –τήν ἀνθρώπινη καί τή Θεία - στό πρόσωπό Του ἔφερε στόν κόσμο τήν εἰρήνη, συμφιλιώνοντας τόν ἄνθρωπο μέ τό Θεό, ἀφοῦ ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός εἶναι ἡ εἰρήνη ( Ἐφ. 2, 14 ). Ὑποκλινόμαστε μποστά στόν Γεννηθέντα Χριστό , πού ἔφερε τήν καταλλαγή μέ τό σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας, ἀνοίγονταςτίς πῦλες τοῦ Παραδείσου  γιά τόν βαρύτατα τραυματισμένο ἀπό τήν ἁμαρτία ἄνθρωπο.

Ἡ εἰρήνη, λοιπόν,  πού εὐαγγελίζεται ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία μας δέν εἶναι μιά ἰδέα καί οὔτε κάποια θεωρία περί εἰρήνης .Δέν εἶναι κἄν΄΄ πολιτική ἤ κοινωνική εἰρήνη πού στηρίζεται σέ συμβατικά σχήματα ἤ σέ καθεστῶτα τοῦ κόσμου αὐτοῦ ΄΄,ἀλλά πρόσωπο ,τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μας ! Εἶναι , ὅμως, καίδωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ( Γαλ. 5, 22 ) , ἀποτελώντας ΄΄οὐσιῶδες γνώρισμα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς ΄΄ , τό ὁποῖο ἀφορᾶ τή σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό , τόν ἑαυτό του καί τόν πλησίον.

Ἀπό  τή στιγμή, ὅμως,πού ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη γυρίζει τά νῶτα της στή ἀγάπη τοῦ  Χριστοῦμας , παύει νά ὑπάρχει  τό ἀγαθό τῆς εἰρήνης στήν προσωπική, οἰκογενειακή καί κοινωνική μας ζωή. Αὐτό δέ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά ἔρχονταικαί νά γεννιοῦνται στήν καρδιά μας τά φθοροποιά πάθη. Νά δημιουργοῦνται οἱ  διχασμοί ,οἱ διαιρέσεις, οἱ συρράξειςκαί οἱ πάσης φύσεως διχοστασίες καί ἀναστατώσεις. Νά  σταματᾶνά βλέπει ὁ ἄνθρωπος τόν συνάνθρωπό του ἀνεξαρτήτου γένους, φυλῆς, ἐθνικότητος, θρησκείας καί κοινωνικῆς τάξεως ὡς εἰκόνα Θεοῦ. Καί ὅλα αὐτά, γιατί ΄΄ ἡ  ἀπουσία τῆς εἰρήνης ὀφείλεται στήν παρουσία τῆς ἁμαρτίας καί εἶναι ἀνάγκη τότε ἡ ἀποκατάσταση τῆς εἰρήνης νά πραγματοποιηθεῖ μέ τήν καταπολέμηση τῆς ἁμαρτίας ΄΄.

Γι’ αὐτό, ὅπως λέγει καί ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης,΄΄  ὅλοι παντοῦ καί πάντοτε μιλοῦν καί διακηρύσσουν γιά τήν εἰρήνη, ἡ ὁποία στήν οὐσία  εἶναι ἀποῦσα ΄΄, παραμένοντας πάντοτε τό ζητούμενο. Καί αὐτό, γιατί οἱ σχέσεις μας μέ τό Χριστό εἶναι ἀπό προβληματικές καί ἀνύπαρκτες ἕως ἐχθρικές πολλές φορές. Χρειάζεται , λοιπόν, νά καθαρίσουμε πρῶτα τήν ψυχή μας ἀπό τίς ἁμαρτωλές διαθέσεις καί ἐπιθυμίες καί στή συνέχεια νά στολίσουμε αὐτήν μέ τίς ἅγιες ἀρετές πίσω ἀπό τίς ὁποῖες κρύβεται ὁ ΄΄ἐν φάτνῃ ἀνακλιθείς ΄΄ Χριστός μας, πορευόμενοι πάντοτε σύμφωνα μέ τό Εὐαγγέλιό Του καί τό θέλημά Του-μάχαιρα,  κατά τόν λόγο τοῦ Κυρίου - ἐάν ἐπιθυμοῦμε νά εἰρηνεύσουμε. Πρωτίστως δέ μέσα μας !΄΄ Ἀπόκτησε τήν ἐσωτερική εἰρήνη καί χιλιάδες γύρω σου, θά βροῦν σωτηρία  ΄΄ ἔλεγε ὁ ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ.

            Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

            Χωρίς ἀμφιβολία βρισκόμαστε σέ δυσχείμερους χρόνους ἀπό κάθε πλευρά. Ζώντας  σ’ ἕναν κόσμο ταραχώδη, ὁ ὁποῖος σπαράσσεται  ἀπό τόσαπολλά προβλήματα στά ὁποῖα προστίθεται τώρα καί ὁ φόβος ἀπό τά χτυπήματα τῆς τρομοκρατίας, ἡ ὁποία πλανᾶται σχεδόν σέ κάθε τόπο, ἄς εἶναι παρηγοριά,  ἐλπίδα καί φῶς μας ΄΄ ὁ Θεός τῆς εἰρήνης ΄΄ ( Ρωμ. 16, 20 , Φιλ. 4, 9 καί Ἐφ. 13, 20 ) , λέγοντας καί ἐμεῖς μαζίμέ τίς ἀγγελικές δυνάμεις ΄΄ Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῳ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία ΄΄ ( Λουκ. 2, 14 ).

                                    Διάπυρος πρός τόν Ἐνανθρωπήσαντα Θεόν

                                                                        εὐχέτης  ὅλων σας

                                                                      Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

                                                + Ὁ Μυτιλήνης  Ι Α Κ Ω Β Ο Σ