Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Ι​.​ Σ​.​ ​της Εκκλησίας​, Πρόσκληση: ​Ό λοι στον αγώνα για την Προστασία ​του Γάμου & της Οικογένειας

iera_synodos_logo_01.jpg
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔθεσε ὑπό τήν αἰγίδα της τήν πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία τῆς ΑΣΠΕ, γιά τήν προστασία τοῦ γάμου καί τῆς οἰκογένειας, μέ τήν θεοϊδρυτη καί πατροπαράδοτη μορφή της.

Μέχρι τὶς 10 Δεκεμβρίου 2016, ἃς ἑνώσουμε τίς ὑπογραφές μας ὅλοι, μέ τούς πολίτες πού σέβονται καί ὑπερασπίζονται τόν θεσμό τοῦ γάμου καί τῆς οἰκογένειας, ὅπως παραμένει ἀναλλοίωτος στό διάβα τῶν αἰώνων.
Ἱερά Σύνοδος: Ἐγκύκλιο Σημείωμα – Περί τῆς Πανευρωπαϊκῆς Πρωτοβουλίας συλλογῆς Ὑπογραφών γιά τήν Προστασία τοῦ Γάμου καί τῆς Οἰκογένειας (4977/2273/19-10-2016). (Κατεβάστε τo έγγραφο σε Pdf εδώ)
ΈΝΤΥΠΟ: «Μαμά, μπαμπάς και παιδιά». Κατεβάστε τo φυλλάδιo σε Pdf εδώ
ΕΝΤΥΠΟ ΔΗΛΩΣΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΜΙΑΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ. Κατεβάστε τo φυλλάδιo σε Pdf εδώ 

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ
 ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ



 (ποίημα Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου)  

  


Ευλογήσαντος του Ιερέως.

Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Αποτέλεσμα εικόνας για κανων παρακλητικοσ; εις άγιον νεκτάριον

Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνην σου. Και μη εισέλθεις εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθισεν με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος, και ηκηδίασεν το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδίαν μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτησα. Διαπέτασα  προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρός σοι.
Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου απ΄εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκον. Ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα. Γνωρισόν μοι κύριε, οδόν εν ή πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχρών μου Κύριε, προς σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι  συ εί ο Θεός μου. Το Πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία, ένεκεν του ονόματος σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνην σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί.

Είτα τα παρόντα Τροπάρια.

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν  ευλογημένος ο ερχόμενος έν ονόματι Κυρίου.
(Τετράκις)

Ήχος δ’ ( ο υψωθείς εν τω Σταυρώ)

Τω Ιεράρχη του Χριστού Νεκταρίω, τω δοξασθέντι δωρεάς ουρανίας, προσπέσωμεν κραυγάζοντες εκ βάθους ψυχής, άγιε Νεκτάριε, Ορθοδόξων προστάτα, πάσης ημάς λύτρωσαι, συμφοράς και ανάγκης, και πειρασμών και νόσων χαλεπών, τους καταφεύγοντας, Πάτερ τη σκέπη σου. 

Δόξα πατρί….   «Απολυτίκον»
Ήχος α’  (Της ερήμου πολίτης)  

Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγίνης τον έφορον, τον εσχάτοις χρόνοις φανέντα, αρετής φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ως ένθεον θεράποντα Χριστού, αναβλύζει γαρ ιάσεις παντοδαπάς, τοις ευλαβώς κραυγάζουσι, δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Και νύν  «Θεοτοκίον»

Ου σιωπήσομεν,  ποτέ,  Θεοτόκε, τας δυναστείας Σου λαλείν οι ανάξιοι, εί μη γαρ Συ προίστασο πρεσβέβουσα, τις ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων: Τις δε διεφύλαξεν εως νύν ελευθέρους: Ούκ αποστώμεν,  Δέσποινα , εκ Σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών. 






Ψαλμός Ν΄ (50)

Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου,  εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου έστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον Σου εποίησα,  όπως αν δικαιωθείς εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης  εν τω κρίνεσθαί Σε.
Ιδοί γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ι δού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα κσι  τα κρύφις της σοφίας Σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι.  Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινομένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί  ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνησον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με  από του προσώπου Σου, και το πνεύμα Σου το άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στηριξόν με . Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί τηνα αινεσίν Σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινομένην ο Θεός ούκ εξουδενώσει. Αγάθυνον,  Κύριε , εν τη ευδοκίαν Σου την Σιώ, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.   



Ωδή α’ (Ήχος πλ δ’ )
«Υγράν διοδεύσας….»

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Πληγείς τη κακία του δυσμενούς, τη ση αντιλήψει, καταφεύγω αναβοών. Ειρήνευσον Πάτερ την ζωήν μου και την κατ’ άμφω υγείαν μου δώρησαι.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Αγίως ανύσας σου την ζωήν, αεί αγιάζεις, και λυτρούσαι παντός κακού, Νεκτάριε Πάτερ θεοφόρε, τους προσιόντας τοις θείοις λειψάνοις σου.                                                                                                                            

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Θαυμάτων δυνάμεις ως ενεργών, θεράπευσον Πάτερ, ασθενείας οδυνηράς, των την σην βοήθειαν ζητούντων, θαυματουργέ Ιεράρχα Νεκτάριε.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ως Μήτηρ φιλεύσπλαχνος του Θεού, φιλάγαθε Κόρη, ευσπλαχνίσθητι επ’ εμοί, και βλάβης με πάσης και μανίας, του αοράτου απάλλαξον όφεως.

Ωδή γ ’
«Ουρανίας αψίδος….»

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Νοσημάτων παντοίων, χαλεπών θλίψεων, και επηρειών ολεθρίων, και επιθέσεων του αρχεκάκου εχθρού , ως συμπαθής Ιεράρχης, ασινείς διάσωζε, τους σε γεραίροντας.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Νέκταρ άυλον θείον, της θεικής χάριτος, ής παρά Θεού εκομίσω, βλύζει εκάστοτε, η θεία κάρα σου, και των παθών την πικρίαν, απελαύνει Άγιε, εκ των ψυχών ημών.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Εν οδύναις και πόνοις, και θλιβεραίς μάστιξι, Πάτερ την ζωήν μου ανύων, προς σε κατέφυγον, μη ούν παρίδης με, αλλά τη ση επισκέψει, εκ των συνεχόντων με, δεινών απάλλαξον.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Καταφύγιον κόσμου, και αρραγές στήριγμα, Κεχαριτωμένη Παρθένε, τους καταφεύγοντας, υπό την σκέπην σου, των πολυπλόκων σκανδάλων, του δολίου δράκοντος, σκέπε και φύλαττε.

Διάσωσον εκ πάσης βλάβης και θλίψεως Ιεράρχα, τους εν πίστει τη ση πρεσβεία προστρέχοντας, και σε τιμώντας Νεκτάριε θεοφόρε.

Eπίβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι τής ψυχής μου τό άλγος.

«Πρεσβείαν θερμήν»

Πηγή δαψιλής, ιάσεων εν Πνεύματι, εδείχθη σοφέ, η θήκη των λειψάνων σου, ιάται γαρ τους πάσχοντας, και υγείαν και ρώσιν χαρίζεται, τοις προσιούσιν εν πίστει θερμή, Νεκτάριε πάτερ ιερώτατε.

Ωδή δ’
«Εισακήκοα Κύριε….»

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Την Μονήν σου Νεκτάριε, πάσης επηρείας ανεπηρέαστον, του δολίου πολεμήτορος, Πάτερ διατήρει τη ση χάριτι.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ασθενείς τους προστρέχοντας, Πάτερ πανταχόθεν τη θεία Μάνδρα σου, θεραπείας καταξίωσον, και την λύπην τούτων διασκέδασον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ρώσιν δίδου και ίασιν, την κατά ψυχήν και σώμα Νεκτάριε, και πταισμάτων απολύτρωσιν, τους ειλικρινώς σε μακαρίζοουσι.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ίθυνόν με Πανάμωμε, προς της μετανοίας οδόν σωτήριον, και παθών μου τα σκιρτήματα, νέκρωσον εις τέλος και αφάνισον.








Ωδή ε’
«Φώτισον ημάς….»

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Εύρε σε θερμόν, αντιλήπτορα η Αίγινα, δια τούτο σου τη χάριτι αεί, καταφεύγει και λυτρούται πάσης θλίψεως.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ήρεμον ζωήν, διανύειν και ατάραχον, από πάσης του εχθρού επιβουλής, καταξίωσον ημάς Πάτερ Νεκτάριε.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Μέγαν σε φρουρόν, και προστάτην Πάτερ Όσιε, κεκτημένη η Μονή σου η σεπτή, εγκαυχάται τη ταχεία αντιλήψει σου.

                          Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Άχραντε Αγνή, του Θεού Μήτερ απείρανδρε, τους ελπίζοντας τη σκέπη σου αεί, ανωτέρους πάσης βλάβης διατήρησον. 


Ωδή στ’
«Την δέησιν, εκχεώ..»

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Σωμάτων, και των ψυχών τας οδύνας, επικούφησον Νεκτάριε Πάτερ, των προς την σην αφορώντων πρεσβείαν, και τας καρδίας ημών χαράς πλήρωσον, και αθυμίας χαλεπής, εξ ημών την ομίχλην διάλυσον.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ρυσθήναι, πειρατηρίων παντοίων, και σκανδάλων του εχθρού ολεθρίων, και αναγκών και στενώσεων πλείστων, τον Πανοικτίρμονα Λόγον ικέτευε, Νεκτάριε θαυματουργέ, τους προστρέχοντας πίστει τη σκέπη σου.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Υψόθεν, ως συμπαθής εποπτεύων, και απαύστως προστατεύων μη παύση, της ιεράς σου Μονής θεοφόρε, της κεκτημένης ως μέγα θυσαύρισμα, Νεκτάριε θαυματουργέ, την σορόν των αγίων λειψάνων σου.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Σωτήρα, και Λυτρωτήν των ανθρώπων, τον φιλάνθρωπον  κυήσασα Λόγον, σώσον με Κόρη τη ση προστασία, της πονηράς τυραννίδος του χείρονος, και νεύρωσόν μου την ψυχήν, προς επίδοσιν βίου βελτίονος.






Διάσωσον εκ πάσης βλάβης και θλίψεως Ιεράρχα, τους εν πίστει τη ση πρεσβεία προστρέχοντας, και σε τιμώντας Νεκτάριε θεοφόρε.

Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα,  δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.

«Κοντάκιον»

Πεπτωκότων επανόρθωσις γέγονας, και των κλονουμένων Νεκτάριε στήριγμα, εν υστέροις τοις καιροίς παρά Κυρίου δοξασθείς, αλλά πάντοτε και ημάς, των εν τω βίω πειρασμών, ανωτέρους διάσωζε, άφεσιν των πταισμάτων, και ρώσιν και σωτηρίαν, αιτούμενος παρά Θεού, Ιεράρχα ταις ψυχαίς ημών.

«Προκείμενον»

Τίμιος εναντίον Κυρίου, ο θάνατος του Οσίου Αυτού.

«Στίχος»  Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριον……..»


«Ευαγγέλιον»


Έκ του κατά Ιωάννην

Είπεν ο Κύριος . Εγώ ειμί η θύρα’ δι εμού εάν τις εισέλθη, σωθήσεται, και εισελεύσεται, και εξελεύσεται, και νομήν ευρήσει. Ο κλέπτης ουκ έρχεται ειμή ίνα κλέψη, και θύση, και απολέση. εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσι. Εγώ είμι ο Ποιμήν ο καλός, ο Ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων. Ο μισθωτός δε και ουκ ών πομήν ού ούκ εισί τα πρόβατα ίδια, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον, και αφίησι τα πρόβατα, και φεύγει, ότι μισθωτός έστι, και ού μέλει αυτώ περί των προβάτων. Εγώ ειμί ο Ποιμήν ο καλός, και γινώσκω τα εμά, και γινώσκομαι υπό των εμών. Καθώς γινώσκει με ο Πατήρ καγώ γινώσκω τον Πατέρα, και την ψυχήν μου τίθημι, υπέρ των προβάτων. Και άλλα πρόβατα έχω, ά ούκ έστιν εκ της αυλής ταύτης, κακείνα με δεί αγαγείν, και της φωνής μου, ακούσουσι. και γενήσεται μια ποίμην, είς ποιμήν.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ταις του Ιεράρχου πρεσβείες Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ταις της Θεοτόκου πρεσβείες Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων

«Προσόμοιον»

«Στίχος»  Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου,  εξάλειψον το ανόμημά μου

Νέον άστρον πέφηνας, τη του Χριστού Εκκλησία, εν εσχάτοις έτεσι, βίου καθαρότητι λάμψας Όσιε, νοηταίς λάμψεσι, των εν σοι χαρίτων, καταυγάζων τας ψυχάς ημών, και των ιάσεων, ταις μαρμαρυγαίς λύων πάντοτε, δαιμόνων την σκοτόμαιναν, και αρρωστημάτων την ζόφωσιν, όθεν σοι βοώμεν, μη παύση εκλυτρούμενος ημάς, επηρειών του αλάστωρος, και παντοίων θλίψεων.

       Ο Ιερεύς : Σώσον ο Θεός τον λαόν Σου….








Ωδή ζ’
«Οι εκ της Ιουδαίας»

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Αλγηδόνων ποικίλων, πειρασμών και κινδύνων και περιστάσεων, και φθόνου και κακίας, ανθρώπων κακοτρόπων, ασινείς διαφύλαττε, τους σε τιμώντας αεί, Νεκτάριε παμμάκαρ.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ιατρεύων απαύστως, χαλεπάς ασθενείας Πάτερ Νεκτάριε, των πίστει  προσιόντων, τοις θείοις σου λειψάνοις, αρωγός ετοιμότατος, εν τοις εσχάτοις καιροίς, των ευσεβούντων ώφθης.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Γέρας ένθεον ώφθης, και διάδημα νέον Πάτερ Νεκτάριε, τη νήσω της Αιγίνης, ήτις αεί προστρέχει, τη πρεσβεία σου Άγιε, και της ευνοίας της σής, τρυγά τας αντιλήψεις.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Εντολών με προς τρίβον, του εκ σου σαρκωθέντος, Κόρη οδήγησον, πυλών της αμαρτίας, εξαίρουσα Παρθένε, την ροπήν της καρδίας μου, ίνα υμνώ σε αεί, σωθείς τη χάριτί σου.

Ωδή η’
«Τον Βασιλέα…»

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ρούν της κακίας, τον κατακλύζοντα Πάτερ, της καρδίας μου τους αύλακας εις τέλος, ξήρανον δυνάμει, των θείων πρεβειών σου.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ασθενειών σε, θεραπευτήν εγνωκότες, καταφεύγομεν τη Κάρα σου τη θεία, ίνα λυτρωθώμεν, μαστίγων επωδύνων.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Σκέπε απαύστως, την σην Μονήν την αγίαν, και πρυτάνευε αυτή τη ση πρεσβεία, Πάτερ Ιεράρχα, τας πατρικάς σου δόσεις.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ίασαι Κόρη, την ασθενούσαν ψυχήν μου, τη του όφεως κακίστη επηρεία, και καταύσανόν με, φωτί της απαθείας.



Ωδή θ’
«Κυρίως Θεοτόκον…»

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Μανίας ημάς ρύσαι, εχθρού του αοράτου, και των εν βίω δεινών περιστάσεων, τους καταφεύγοντας Πάτερ, υπό την σκέπην σου.


Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Οδύνης ψυχικής τε, και των αλγημάτων, των εν τω σώματι Πάτερ απάλλαξον, τη εκ Θεού σοι δοθείση πλοισία χάριτι.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Υπέρ της ευγούς σου, Μάνδρας εκδυσώπει, και της Αιγίνης Χριστόν τον φιλάνθρωπον, και της Ελλάδος απάσης, Πάτερ Νεκτάριε.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Υμνούμεν σου την χάριν, Κεχαριτωμένη, συ γαρ απαύστως ως μήτηρ φιλόστοργος, σκέπεις και τρέφεις και θάλπεις, ημάς εκάστοτε.


       Το «Άξιον εστίν»
και τα ακόλουθα Μεγαλυνάρια

Τον της ευσεβείας νέον πυρσόν, και της Εκκλησίας, τον φωστήρα τον φαεινόν, τον θερμόν προστάτην, και έφορον Αιγίνης, Νεκτάριον τον θείον, ύμνοις τιμήσωμεν.

Χαίροις ο νεόρρυτος ποταμός, ό τα νεκταρώδη, των χαρίτων των θεικών, ρείθρα πελαγίζων, τη θεία επομβρία, Χριστού τη Εκκλησία, Πάτερ Νεκτάριε.

Λάμψας εν τω ύψει των αρετών, εν εσχάτοις χρόνοις, ώσπερ λύχνος θεολαμπής, νοητώς λαμπρύνεις, πιστών τας διανοίας, τη καθαρά ζωή σου, Πάτερ Νεκτάριε.

Χαίροις τεθλιμμένων ο αρωγός, και των δαιμονόντων, ο ταχύτατος ιατρός, χαίροις ο τα πάθη, και νόσους θεραπεύων, των προσιόντων Πάτερ, εν τοις λειψάνοις σου.

Χαίροις της Αιγίνης ο θυσαυρός, και των Ορθοδόξων, αντιλήπτωρ και βοηθός, χαίροις της Ελλάδος, αγλάισμα το νέον, Νεκτάριε παμμάκαρ, ημών το στήριγμα.

Τη ση προστασία τη πατρική, την σεπτήν Μονήν σου, διαφύλαττε αβλαβή, Νεκτάριε Πάτερ, και πλήρου τας αιτήσεις, των ευλαβώς τελούντων, την θείαν μνήμην σου.

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η Δωδεκάς,
οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις τω σωθήναι ημάς.


                                                      «Τρισάγιον»


«Απολυτίκον»
Ήχος α’  (Της ερήμου πολίτης)

Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγίνης τον έφορον, τον εσχάτοις χρόνοις φανέντα, αρετής φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ως ένθεον θεράποντα Χριστού, αναβλύζει γαρ ιάσεις παντοδαπάς, τοις ευλαβώς κραυγάζουσι, δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.



       «Απόλυσις και ψάλλομεν τα εξής»

Ήχος β’ (Ότε εκ του ξύλου)

Πάσιν αντιλήπτωρ και φρουρός, και θερμός προστάτης και σκέπη, γενού Νεκτάριε, τοις προσερχομένοις σοι, Πάτερ εκ πίστεως, και τα θεία σου λείψανα, κατασπαζομένοις, ά Χριστός εδόξασε, θαυμάτων χάρισι, λύων πειρασμών τας οδύνας, και ειρήνην πάσι παρέχων, και πταισμάτων άνωθεν συγχώρησιν.


Δέσποινα πρόσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης  και θλίψεως.

Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου. 



Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.





Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΝ ΜΑΝΔΑΜΑΔΟΥ

Αποτέλεσμα εικόνας για παρακληση ταξιαρχη μανταμαδου

Ευλογησαντος του ιερεως αρχομεθα του ΡΜΒ ψαλμου

Κυριε ,εισακουσον της προσευχης μου ,ενωτισαι την δεησιν μου εν τη αληθεια σου εισακουσον μου εν τη δικαιοσυνη σου.Και μη εισελθεις εις κρισιν μετα του δουλου σου ,οτι ου δικαιωθησεται ενωπιον σου πας ζων.Οτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχη μου,εταπεινωσεν εις γην την ζωη μου.Εκαθισε με εν σκοτεινοις ,ως νεκρους αιωνος,και ηκηδιασεν επ"εμε το πνευμα μου,εν εμοι εταραχθη η καρδια μου.Εμνησθην ημερων αρχαιων ,εμελετησα εν πασι τοις εργοις σου,εν ποιημασι των χειρων σου εμελετων.Διεπετασα προς σε τας χειρας μου,η ψυχη μου ως γη ανυδρος σοι.Ταχυ εισακουσον μου ,Κυριε,εξελιπε το πνευμα μου.Μη αποστρεψεις το προσωπον σου απ εμου,και ομοιωθησομαι τοις κατεβαινουσιν εις λακκον.Ακουστον ποιησον μοι το πρωι το ελεος σου ,οτι επι σοι ηλπισα.Γνωρισον μοι,Κυριε,οδον ,εν η πορευσομαι,οτι προς σε ηρα την ψυχην μου.Εξελου με εκ τον εχθρων μου,Κυριε,προς σε κατεφυγον.Διδαξον με του ποιειν το θελημα σου,οτι συ ει ο Θεος μου.Το πνευμα σου το αγαθον οδηγησει με εν γη ευθεια ενεκεν του ονοματος σου,Κυριε ζησεις με.Εν τη δικαιοσυνη σου εξαξεις εκ θλιψεως την ψυχην μου,και εν τω ελεει σου εξολοθρευσεις τους εχθρους μου.Και απολεις παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου, οτι εγω δουλος σου ειμι.

Και ευθυςτο <Θεος Κυριος> μετα των στιχων αυτου
Ειτα τα παροντα τροπαρια
Ηχος δ'.Ο υψωθεις εν τω Σταυρω
Των Ασωματων λειτουργων Αρχιστρατηγε,ο κατ'ενωπιον Θεου παρισταμενος ,και ταις εκειθεν,λαμψεσι λαμπομενος,φαιδρυνον,αγιασον τους πιστως σε υμνουντας ,πασης απολυτρωσαι του εχθρου τυραννιδος ,και ειρηναιαν αιτησαι ζωην,τοις Βασιλευσι και πασι τοις περασι.
Δοξα
Των ουρανιων στρατιων Αρχιστρατηγοι,δυσωπουμεν υμας ημεις οι αναξιοι,ινα ταις ημων δεησεσι τειχησητε ημας,σκεπη των πτερυγων της αυλου υμων δοξης , φρουρουντες ημας,προσπιπτοντες εκτενως και βοωντας εκ των κινδυνων λυτρωσασθε ημας ως Ταξιαρχαι των ανω δυναμεων.
Και νυν Θεοτοκιον
Ου σιωπησωμεν ποτε Θεοτοκε,τας δυναστειας σου λαλειν οι αναξιοι ειμη γαρ συ προιστασο πρεσβευουσα,τις ημας ερρυσατο εκ τοσουτον κινδυνων,τις δε διεφυλαξεν εως νυν ελευθερους?Ουκ αποστωμεν Δεσποινα εκ σου .Σους γαρ δουλους σωζεις αει εκ παντοιων δεινων.
Ειτα ο Ν"(50)ψαλμος
Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός. σοι μόνω ήμαρτον, και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί Σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας Σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου Σου, και το Πνεύμα Σου το Αγιον μη αντανέλης απ'εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν Σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ, πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία Σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.
Και μετ"αυτον ο Κανων,ου η ακροστιχις
"Επικαλεισθε καμνοντες τους Αγγελους"
Εν δε τοις Θεοτοκιοις <Αθανασιω>
Ωδη α' Ηχος πλ.δ".Υγραν διοδευσας
Εκ βαθους καρδιας μου προσελθων,ναω τω πανσεπτω των αυλων σου λειτουργων,Αγια Τριας τουτους φρουρους μοι,εκδυσωπω σε προστησαι εκαστοτε.
Πολλαις περιπεπτωκα συμφοραις ,και νοσοις ποικιλαις εκ πολλων μου αμαρτιων,διο Μιχαηλ ο Ταξιαρχης και Γαβριηλ με πασων τουτων ρυσασθε.
Ισταμενος εμπροσθεν τριλαμπρους,θεοτητος αιγλης και θεουμενος μετοχη,φωτος του αρρητου Ταξιαρχα,της των παθων με σκοτωσεως λυτρωσαι. Κακιας και βλαβης των δυσμενων,Μιχαηλ ο αρχων των Αγγελων με εξελου,και πασαν πικριαν της ψυχης μου,εις γλυκασμον ευμενως μεταποιησον.
Και νυν.Θεοτοκιον.
Αρρητως συνελαβες Μαριαμ,Θεον των απαντων ,εν γαστρι σου παρθενικη,διο μετα παντων των Αγγελων υπερ ημων ως Υιον σου ικετευσον.
Ωδη γ"Ουρανιας αψιδος
Απορησας εκ παντων οδυνηρως κραζω σοι, προφθασον καμοι Ταξιαρχα ,τω εκζητουντι νυν ,την σην αντιληψιν και την ταχειαν σου σκεπην,ως πολλοις προεφθασας και παλαι εσωσας.
Λειτουργοι μυστηριων των του Θεου μεγιστοι,οι προς σωτηριαν ανθρωπων καταπεμπτομενοι,θειοι Αρχαγγελοι,τους σους ικετας φρουρειτε,και προς βιον ενθεον τουτους προτρεπετε.
Επι κλινης αθλιως κατακλιθεις ερριμαι,προ πυλων ναου σου,Αγγελων ω Αρχιστρατηγε,συ κατοικτειρησον τον σον ικετην και δος μοι,της ψυχης την ιασιν και την του σωματος.
Δοξα
Ικεσιαν μου ταυτην ,την πενιχραν προσδεξαι,ην απο καρδιας εν ποθω και κατανυξει προσαγω σοι,θειε Αρχαγγελε,και προς τον Κτιστην μου ταυτην ,αναφερων αιτησαι πταισματων αφεσιν.
Και νυν.Θεοτοκιον
Θεολογων αι γλωσσαι το επι σοι μεγιστον ,εξειπειν τολμωσαι αδυνατουσιν Αγνη,μυστηριον,διο τους σιγη τουτο προσκυνουντας Παρθενε, και πιστως δοξαζοντας σκεπε και φυλαττε.
Διασωσον απο κινδυνων τους δουλους σου,Μιχαηλ Νοε,οτι παντες εν πειρασμοις ναω σου προστρεχομεν,ως ταχιστον βοηθον των εν πονοις.
Επιβλεψον εν ευμενεια,Πανυμνητε Θεοτοκε,επι την εμην χαλεπην του σωματος κακωσιν και ιασαι της ψυχης μου το αλγος.
Ειτα μνημονευει ο ιερευς των δι'ους η παρακλησις γινεται
και ψαλλομεν το <Κυριε ελεησον>
Ο ιερευς ,οτι ελεημον και ευθυς λεγομεν καθισμα
. Ηχος β"Πρεσβεια θερμη.
Πρεσβειαν την σην αιτουμεθα Αρχαγγελε,οι παλαι τε και νυν τω Ναω σου προστρεχοντες ,Μιχαηλ πρωταγγελε φανηθι,και τας παγιδας του εχθρου διαλυσον,ως εχων εξουσιαν Αρχιστρατηγε.
Ωδη δ' Εισακηκοα Κυριε
Συμβουλια του οφεως,υπακουσας ολως,Θεου Αρχαγγελε,παρρησιας σης γεγυγνωμαι,μεταγνοντα ηδη μη παριδης με. .
Θεωριας ,Αρχαγγελε,των σκοτεινοτατων δαιμονων ρυσαι με ,εν καιρω οτε του σωματος ,η ψυχη μου μελλει εκχωριζεσθαι.
Επι σοι τας ελπιδας μοου,ολας ανεθεμην,Θεου Αρχαγγελε,την ψυχην μουπαραμυθησον,και σαρκος τους πονους καταπραυνον.
Δοξα
Καταφυγιον απαντες,και ωχηρωμενον πυργον,πυριμορφοι,τον ναον υμων,Αρχαγγελοι,κεκτημενοι νυν υμιν προσφευγομεν.
Και νυν Θεοτοκιον
Αποσταντα του κτιστου μου,αλλ'εν μετανοια επανερχομενον,τουτω παλιν με οικειωσον,συ Παρθενομητορ,μεσιτειαις σου.
Ωδη ε'Φωτισον ημας
Απαντα φλογμον αθυμιας αποσβεσατε,της ταπεινης μου ψυχης οι πυρσολαμπεις , και της χαρας υμων δροσον ταυτη εκπεμψατε.
Μετρω των κακων υπερεβην παντα ανθρωπον,διο οδοντων δρακοντος φοβερου,καταπιειν με ζητουντος ,Αγγελοι σωσατε.
Νικην των εχθρων,των αυλων, ω Αρχαγγελοι, των κινουμενων παντοθεν καθ"ημων,συμπολεμουντες αορατως μοι παρεχετε.
Δοξα
Ολον μου τον νουν ,αστραπαις ταις εκ προσωπου σου,καταλαμπρυνας καθαρον Μιχαηλ,ινα τρανως καθορω σου καλλος το αρρητον.
Και νυν Θεοτοκιον
Νεαν και δεινην,εφιστασαν μοι την εφοδον,εκ ληστρικων του πονηρου προσβολων,ση Θεοτοκε δυναμει αρδην απωλεσον.
Ωδη s"Την δεησιν εκχεω
Νεοτητος της εμης Αρχαγγελε,αμαρτιας και αγνοιας μου πασας, τον ποιητην και Θεον μου δυσωπει,επιλησθηναι εν ωρα της κρισεως,και μοιρας αυτου της δεξιας,δωρεαν με ποιησαι συμμετοχον.
Τους μωλωπας και τα τραυματα οιδας,της αθλιας μου σαρκος Ταξιαρχα,και την πικραν και ολεθριον ταυτης ,της ταλαιπωρου καρδιας μου κακωσιν διο τη δεησει μου προσχων,θεραπειαν την τουτων μοι βραβευσων.
Εισακουσον,Μιχαηλ Αρχαγγελε,της φωνης των εν τω θειω ναω σου,και προ της σης θειοτατης εικονος ,γονυπετουντων θερμαις παρακλησεσι,και δος των ευχων επιτυχειν,και χαρα απελθειν εις τα ιδια.
Δοξα
Συνεκδημον εν εξοδω ψυχης μου,προς πορειαν την ουρανιων εχειν,σε δυσωπω, Μιχαηλ Ταξιαρχα,και της ζωης μου ενταυθα συλληπτορα,προς πασαν παραταξιν εχθρων,και φρουραν μουκαι σκεπην και φυλακα.
Και νυν Θεοτοκιον
Ανεικαστον του εκ σου γεννηθεντος ,Θεοτοκε αειπαρθενε οιδα,την δια σου σωτηριαν τω κοσμω,και ευσπλαχνιαν και οικτον και ελεον διο υπερ παντων των πιστων,προς αυτον σε μεσιτην προβαλλομαι.
Διασωσον απο κινδυνων τους δουλους σου ,Ταξιαρχα,οτι παντες προς τον Θεον μεσιτην θερμοτατον,κεκτημεθα,Αρχαγγελε του Κυριου.
Επιβλεψον εν ευμενεια,πανυμνητε Θεοτοκε ,επι την εμην χαλεπην του σωματος κακωσιν,και ιασαι της ψυχης μου το αλγος.
Μνημονευει παλιν ο ιερευς των δι'ους η παρακλησις
γινεται και ψαλλομεν το Κυριε ελεησον μετα την εκφωνησην ,Οτι ελεημων>
Κοντακιον
Ηχος δ' Ο υψωθεις εν τω Σταυρω
Οι τω Ναω σου τω σεπτο παρεδρευοντες ,και εν αυτω σε ευσεβως μεγαλυνοντες ,ως των αυλων ταξεων πρωτευοντα,πιστει δυσωπουμεν σε, Αρχιστρατηγε θειε ,πασης εξελου ημας της εχθρων τυραννιδος, και της μελλουσης ρυσαι απειλης ,και της γεεννης ταις σαις παρεκλησεσι.
Προκειμενον, Ηχος δ"
<Ο ποιων τους Αγγελους αυτου πνευματα
και τους λειτουργους Αυτου πυρος φλογα>
στιχ.Ευλογει η ψυχη μου τον Κυριον.
Ο ιερευς :Το Ευαγγελιον κατα Ματθαιον (κεφ.18,στιχ 10-20)
Ειπεν ο Κυριος .Ορατε μη καταφρονησητε ενος των μικρων τουτων ,λεγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντος βλεπουσι το προσωπον του πατρος μου του εν ουρανοις,ηλθε γαρ ο υιος του ανθρωπου σωσαι το απολωλος .Τι υμιν δοκει?εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ,ουχι αφεις τα ενενηκοντα εννεα επι τα ορη,πορευθεις ζητει το πλανωμενον?και εαν γενηται ευρειν αυτο ,αμην λεγω υμιν,οτι χαιρει επ αυτω μαλλον,η επι τοις ενενηκοντα εννεα τοις μη πεπλανημενοις.Ουτως ουκ εστι θελημα εμπροσθεν του πατρος υμων του εν ουρανοις ινα αποληται εις των μικρων τουτων.Παλιν αμην λεγω υμιν οτι εαν δυο υμων συμφωνησωσιν επι της γης περι παντος πραγματος ου εαν αιτησωνται ,γενησεται αυτοις παρα του πατρος μου του εν ουρανοις ου γαρ εισι δυο η τρις συνηγμενοι εις το εμον ονομα ,εκει ειμι εν μεσω αυτων.
Ο χορος.Δοξα Σοι Κυριε δοξα σοι
Δοξα
Ταις των Ασωματων πρεσβειες ελεημων.
Και νυν.Ταις της Θεοτοκου.
στιχ.Ελεησον με ο Θεος.
Ηχος πλ.β"Ολην αποθεμενοι
Ταξιαρχαι μεγιστοι,και αρχηγοι των αγγελων,προσταται θερμοτατοι, Μιχαηλ και Γαβριηλ,πασης κτισεως οι περι την ακτιστον της Τριαδος δοξαν ,εν υψιστοις διιπταμενοι, και επινικιον υμνον τον τρισαγιον μελποντες ,Θεον τον τρισυποστατον ,κτιστην των απαντων και ευσπλαχνον ,θειαις προστασιαις υμων απαντας ,της Αυτου ελλαμψεως.
Ο ιερευς ,Σωσον ο Θεος τον λαον σου.
Το Κυριε ελεησον και μετα την εκφωνησιν
<<Ελεει και οικτιρμοις>>
Ωδη ζ"Οι εκ της Ιουδαιας
Τη δυναμη σου πασης ,λοιμικης ασθενειας και πυρετου χαλεπου , τους σε προσκαλουμενους ,απαλλαξον εν ταχει ,Μιχαηλ Αρχιστρατηγε, και οφθαλμιας δεινης και πασης μαλακιας.
Οι τον θρονον κυκλουντες της τρισυποστατου Θεοτητος Αγγελοι,και λαμψεως εκεινης μετεχοντες αρρητως τοις εν σκοτει καθευδουσι,αντιπαρεχοντες φως νυκτος απολυτρουσθε.
Υπομαζια βρεφη,αγκαλων των μητρωων καταθεριζονται,θανατω πικρωτατω διο συγκοπτομενας ,Ταξιαρχα οικτειρησον,την κατ"αυτων του Θεου οργην εξιλεωσας.
Δοξα
Σωτηριαν παρασχου,τοις μακροθεν απασιν επιφοιτησασι ,συναμα τοις πλησιον Ναω σου τω αγιω Μιχαηλ Αρχιστρατηγε,των ορατων τε αυτων εχθρων και αορατων.
Και νυν Θεοτοκιον
Σε την Μονην Παρθενον ,και μητερα απαντων του Βασιλεως Χριστου,Θεου του ζωοδοτου, υμνουμεν ,προσκυνουμεν Μαριαμ χαριτωνυμε,και ευλογουμεν πιστως εις παντας τους αιωνας.
Ωδη η"Τον Βασιλεα των ουρανων
Αποτεφρωσαντες ,τα υλωδη μου παθη, τω πυρι της Υμων απαθειας ζην με εν αγνεια,Αρχαγγελοι φρουρειτε.
Γενναιοφρονως μοι,και στερρα διανοια,προσβολας του διαβολου τροπουσθαι,θειε Ταξιαρχα,τη ση δυναμει διδου.
Γαληνην ανωθεν ,τοις ικετες σου διδου ,Μιχαηλ ο Αρχων των αγγελων, περιφερομενος τοις κυμασι του βιου.
Δοξα
Επι τα παλαι σου ,κατιδοντες σημεια,παρεγενοντο τα πληθη των ωδε,δειξον ουν καν τουτοις ,την σην θαυματουργιαν.
Και νυν Θεοτοκιον
Ιθυνον Δεσποινα τον εμον βιον παντα ,προς τον θειον νομον του Χριστου μου,πεμπτουσα μοι χαριν την σην εις σωτηριαν.
Ωδη θ'Κυριως Θεοτοκον
Λιμενι του Σωτηρος ,την οικτραν ψυχην μου, χωριζομενοι του σωματος Αγγελοι ,της μετανοιας ιστιω εγκαθορμισατε.
Ο ρυστης και φρουρος μου και παραμυθια ,της τελευταιας πνοης μου Αρχαγγελε, μη απ εμου χωρισθειης ,και τοτε δεομαι.
Υποπτεροι τελουντες ,ταχει λειτουργειται,και φοβεροι τοις πολλοις επιδεικνυσθε,διο εμοι επελθοντες ,φαιδροι οφθειητε.
Δοξα
Συν πασαις ουρανιων,ταις χοροστασιαις,υπερ ημων τον Θεον ικετευετε,οι αρχηγοι των Αγγελων και υπερευχεσθε.
Και νυν Θεοτοκιον
Ως Μητηρ του Θεου μου ,Κορη Παναγια,τοις οικτιρμοις σου,ημερα της κρισεως, του σου Υιου ημας ρυσαι της κατακρισεως.
Και ευθυς το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ και τα εξης .
Μεγαλυναρια
Ω της θεωριας σου της φρικτης ,και της καλλονης σου ,της πυρινης και θεαυγους , κατεχεις το σκηπτρον Μιχαηλ τη χειρι σου,και μελπεις τη Τριαδι ,υμνον τρισαγιον.
Πρωτος ως υπαρχων της στρατιας, της επουρανιου Αρχιστρατηγε Μιχαηλ,παρεσο,προστατα,παντων ημων εν μεσω των πιστει τε και ποθω ανευφημουντων σε.
Εχων σε προστατην και βοηθον, φυλακα και ρυστην,της ψυχης μου της ταπεινης , Μιχαηλ πρωταρχα,και μεγα Ταξιαρχα,εν ωρα του κινδυνου συ μι βοηθησον.
Μιχαηλ Αρχαγγελε του Χριστου, μη ελθεις ως λεων αγριωτατος επ εμε,μηδε την ψυχην μου αρπασης ως στρουθιον,εν ωρα του θανατου συ μοι βοηθησον.
Χαιροις ,ιερωτατε Γαβριηλ,χαιροις ω προστατα, των Αγγελων προμηνυτα,χαιροις ο το χαιρε μηνυσας τη Παρθενο εν Ναζαρετ τη πολει ,σε μεγαλυνομεν.
Δευτε ευφημησωμεν οι πιστοι,τους δυο φωστηρας τους μεγαλους και φωταυγεις,Μιχαηλ τον μεγαν και Γαβριηλ τον θειον,τους δυο Ταξιαρχας του Παντοκρατορος.
Πασαι των αγγελων αι στρατιαι ,Προδρομε Κυριου,Αποστολων η δωδεκας, οι Αγιοι Παντες μετα της Θεοτοκου,ποιησατε πρεσβειαν εις το σωθηναι ημας.
Ειτα το Τρισαγιον,Παναγια Τριας
Πατερ Ημων
Ο ιερευς ,Οτι σου εστιν..
και το απολυτικιον..ηχος δ"
Των ουρανιων στρατιων Αρχιστρατηγοι,δυσωπουμεν υμας δεησεσι τεχησητε ημας,σκεπη των πτερυγων της αυλου υμων δοξης ,φρουρουντες ημας ,προσπιπτοντες εκτενως και βοωντας εκ των κινδυνων λυτρωσασθε ημας ως Ταξιαρχαι των ανω δυναμεων.
Ο ιερευς μνημονευσας και παλιν των πιστων,
υπερ ων η παρακλησις γινεται,
ποει απολυσιν.
Μετα δε ταυτην, εν οσω ασπαζομεθα την Αγιαν Εικονα ,
ψαλλεται το παρων.
Ηχος β' Οτε εκ του ξυλου
Παντας τους την θειαν και σεπτην, σου ασπαζομενους εικονα,Μιχαηλ μεγιστε,πασης απολυτρωσαι οργης και θλιψεως,και θανατου απαλλαξον,πικρου,αιφνιδιου,και δεινης κακωσεως ,σοφε Ταξιαρχε,οπως προστασιαις σου θειαις παντοτε σωζομενοιποθω,το σεπτον σου ονομα γεραιρωμεν.

Την πασαν ελπιδα μου εις σε αντιθημι Μητερ του Θεου φυλαξον ημας υπο την σκεπην σου.

Η ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΕ PDF

https://www.google.gr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://www.pigizois.net/latreia/paraklitikoi_kanones/pdf/paraklitikos_kanon_taxiarxi.pdf&ved=0ahUKEwjK8Ly0gpTQAhWFJsAKHbfGBaUQFgg3MAI&usg=AFQjCNExPO8PO1fMHdouLxF5ONZ_MFM98A&sig2=5BBXZ25MUpAfw1JMdBf1uA