Σάββατο 7 Απριλίου 2018

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Αριθμ. πρωτ. 293 Μυτιλήνη 27-3-2018

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

έπί τώ Αγίω Πάσχα

Ι Α Κ Ω Β Ο Σ

έλέω καί χάριτι Θεού

Έπίσκοπος καί Μητροπολίτης τής Αγιωτάτης Μητροπόλεως Μυτιλήνης, Έρεσσού καί Πλωμαρίου

Προς τόν Ίερόν Κλήρον τίς Μοναστικές Αδελφότητες καί τόν εύλογημένον λαόν τής Έπαρχίας

Τέκνα έν Κυρίω άγαπητά καί περιπόθητα,

'H Ανάσταση τού Κυρίου μας προέβαλλε καί πάλι. Οί καμπάνες τών Έκκλησιών μάς μήνυσαν ξανά τό γεγονός τής έκ νεκρών έγέρσεως τού Αρχηγού τής πίστεώς μας, ό Οποίος θέλησε νά άνέβει στό Σταυρό, νά κατέβει στόν άδη καί μετά άπό τρείς ήμέρες νά άναστηθεϊ, προκειμένου νά συντρίψει τό κράτος τού θανάτου, τόν διάβολο καί τόν κόσμο του.

Τά χείλη καί ή γραφίδα τού ίερού ύμνωδού μάς ύπενθυμίζουν γιά άκόμη μία φορά : ' ' Ούρανοί μέν έπαξίως εύφραινέσθωσαν, γή δέ άγγαλιάσθω έορταζέτω δέ κόσμος, όρατός τε άπας καί άόρατος. Χριστός γάρ έγήγερται, εύφροσύνη αίώνιος ' ' ( Ωδή Α' ).

Όφείλουμε, έπομένως , καί έμεϊς μέ όλες μας τίς δυνάμεις νά χαιρόμαστε καί νά πανηγυρίζουμε , διότι ' ' ό έμπτυσμούς καί μάστιγας καί κολαφισμούς καί σταυρόν καί θάνατον ύπομείνας Ιησούς Χριστός άναστήθηκε ! Ό θάνατος νικήθηκε ! Ό παμπόνηρος, μισόκαλος καί πανούργος έωσφόρος πού παραπλάνησε καί άπομάκρυνε τόν άνθρωπο — μέ τή θέλησή του φυσικά - άπό τήν Πηγή τής Ζωής, δηλαδή τόν Άγιο Τριαδικό Θεό χτυπήθηκε θανάσιμα.

'H προσδοκία τής αίωνίου ζωής, ή Βασιλεία τού Θεού, τό μέγα έλεος, ή άφθαρσία καί ή Χάρις πού έξήλθαν άπό τόν Ζωοφόρο Τάφο τού Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι τά άγαθά τής Αναστάσεως τού Κυρίου μας, τά όποία άποτελούν τήν όντως χαρά γιά όλους μας.

Καί χαιρόμαστε ώς χριστιανοί, διότι ό θάνατος μετά τήν Ανάσταση τού Κυρίου μας έχασε πλέον τή δύναμή του. Ως άνθρωπος ό Χριστός μας πέθανε έπάνω στό Σταυρό καί στή συνέχεια έτάφη. Ως Θεός , όμως, παντοδύναμος καί ίσχυρός άναστήθηκε καί έξήλθε άπό τόν τάφο, ώς

πρωτότοκος τών νεκρών ' ' ( Απολ. δ' ήχου ).Αποτελεί άδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ή χαρά είναι μία διαρκή έπιδίωξη τού άνθρώπου σχεδόν κάθε έποχής. Οτιδήποτε κάνει σ' αύτόν τόν κόσμο έκεϊ άποβλέπει: Νά κάνει τήν ζωή του χαρούμενη καί άνετη καί νά εύχαριστηθεϊ περισσότερο. Νά, όμως, πού τελικά ούτε τό θαύμα τής τεχνολογίας καί τών έπιστημών ούτε ή κοσμική σοφία ούτε ή άνθρώπινη δόξα καί ούτε τό άτέλειωτο καί άσταμάτητο κυνήγι τών ύλικών άγαθών καί τών πάσης φύσεως ήδονών καί έπιθυμιών μπορούν νά ίκανοποιήσουν τόν βαθύτερο πόθο του γιά τήν άπόκτηση τής άληθινής χαράς.

Γιατί ή πραγματική χαρά είναι ό άντίλαλος έκείνου τού Χαίρετε ' ( Ματθ. 28, 9 ), τό όποίο άπηύθυνε ό Αναστημένος Χριστός στίς Μυροφόρες γυναίκες. Εϊναι ό καρπός τού Αγίου Πνεύματος ( Γαλ. 5, 22 ). Εϊναι έκείνη ή στάση ζωής, πού ύπάρχει μόνο, όταν κάποιος ειναι συνειδητό μέλος τής Έκκλησίας. Εϊναι ή ' ' Χαρά μου

μέ τήν όποία ύποδεχόταν τούς άνθρώπους ό άγιος Σεραφείμ τού Σάρωφ.

Ποιά θλίψη, λοιπόν, καί ποιός άνθρώπινος πόνος, όσο Ισχυρός, δυνατός , μεγάλος καί φαινομενικά άνίκητος, μπορεί νά σβήσει καί νά έξαφανίσει τή χαρά τής Αναστάσεως άπό τούς πιστούς έκείνους πού ζούν καί πορεύονται, έχοντας ώς πυξίδα τόν έκ τού μνήματος προερχόμενον Βασιλέα Χριστόν ! ” ( Αίνοι έορτής ). Ποιά άδιέξοδα τόσο σέ ίστορικό καί κοινωνικό έπίπεδο όσο καί σέ προσωπικό μπορούν νά μειώσουν τήν εύφροσύνη πού άναδύεται άπό τό γεγονός τής Αναστάσεως τού Χριστού μας, ό Οποίος ” άνέστη τριήμερος έκ τάφου ! Ποιός, ό όποίος βιώνει τό μυστήριο τής μετανοίας συνεχώς , παρακολουθώντας τήν πορεία τής άναστάσεως τής ψυχής του άπό τό σκοτάδι τών άμαρτιών στό φώς τών άρετών, μπορεϊ νά μήν αισθάνεται μέσα του ' ' Πάσχα μυστικόν καί Πάσχα πανσεβάσμιον ! ' ' ( Στιχηρό έορτής ).

'1--1 Έκκλησία μας , ώς φιλόστοργος πνευματική μητέρα όλων μας, πού ένδιαφέρεται γιά τήν έν Χριστω τελείωσή μας καί τήν Ψυχική μας καλλιέργεια, μάς καλεί καί προσκαλεί νά γίνουμε συμμέτοχοι στήν έορτή Τής χαράς τού Πάσχα έκκλησιαστικώς.

Είναι σίγουρο ότι δέν άρνούμεθα Τό έορταστικό κλίμα τής Λαμπρής. Δέν είναι, όμως, άδικία γιά τόν έαυτό μας καί γιά Τήν ψυχή μας ύπέρ Τής όποίας ό Θεάνθρωπος Ίησούς Χριστός σταυρώθηκε καί άναστήθηκε νά δίνουμε περισσότερο βάρος καί Τό χειρότερο νά ταυτίζουμε Τό Πάσχα μέ Τά ταξίδια Τής άναψυχής αι7)Τών τών ήμερών, Τίς διασκεδάσεις, τά έδέσματα , Τή μαγειρίτσα καί τόν όβελία, γυρίζοντας Τά νώτα μας στήν Αναστάσιμη χαρά Τής Θείας Λειτουργίας καί Τής Κοινωνίας τού Σώματος καί τού Αίματος τού Σωτήρος Χριστού μας ; Άς μήν έπιτρέΨουμε, λοιπόν, νά συμβεί αύτό καί σέ έμάς, έάν θέλουμε ή Πασχαλινή χαρά νά είναι Χριστοκεντρική. Αγαπητοί καί εύλογημένοι μου πιστοί,

Γνήσια χαρά μακριά άπό Τόν Αναστημένο Χριστό δέν ύπάρχει! Πραγματική χαρά έρήμην Τής έφαρμογής Τών άγίων έντολών Του άποτελεϊ όνειρο καί ούτοπία ! Ούσιαστική χαρά χωρίς νά ένδυθούμε Τό φρόνημά Του δέν ι')φίσταται ! ΓΙ' αύτό, άς συμπορευθούμε καί έμεϊς μέ Τόν Αναστάντα Κύριό μας, όπως στήν πορεία πρός Έμμαούς οί μαθητές Του, γιά νά έχουμε πληρότητα αύθεντικής , μόνιμης καί άναφαίρετης χαράς.