Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι ΟΣ ἐπί τῆ ἑορτῆ τῶν Χριστουγέννων

            Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι ΟΣ

ἐπί τῆ ἑορτῆ τῶν Χριστουγέννων

                        Ι  Α  Κ  Ω  Β  Ο  Σ

                μέ τή Χάρη καί Φιλανθρωπία τοῦ Ἐναθρωπήσαντος

Μονογενοῦς  Υἱοῦ τοῦ Πατρός, Θεοῦ καί Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ,

    Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως

 Μυτιλήνης, Ἐρεσσοῦ καί Πλωμαρίου

Πρός

τόν Ἱερόν Κλῆρον,

τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες

καί τούς εὐλογημένους χριστιανούς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπαρχίας

            Εὐλογημένοι μου χριστιανοί,

            Ἡ εἰρήνη καί ἡ χαρά τῆς εὐχάριστης εἴδησης τῶν ἁγίων Ἀγγέλων τή νύκτα τῆς Γέννησης τοῦ Θεανθρώπου ἄς εἶναι μόνιμες καταστάσεις τῶν ψυχῶν ὅλων σας.

            Ἡ μεγάλη ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ μυσταγωγική αὐτή σύναξή μας κατά τήν ὁποία τελεῖται τό ἁγιώτατο Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας σέ ἀνάμνηση τῆς Γέννησης τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί σέ κοινωνία τῶν πιστῶν, μοῦ δίδει τήν ἀφορμή νά ἀπευθύνω στό λαό τοῦ Κυρίου μας λόγο πού ἁρμόζει στή μεγάλη τούτη γιορτή τῆς Γέννησης τοῦ Λυτρωτῆ μας.

            Ἡ ἀγαθότητα καί ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ μᾶς κράτησε σ’ αὐτή τή ζωή  καί ἑορτάζουμε γιά μιά ἀκόμη φορά τήν ἐν χρόνῳ διά Πνεύματος  Ἁγίου ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί ἀειπαρθένο Μαρία  τή  Γέννηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ μόνου Σωτῆρα καί Λυτρωτῆ τῶν ψυχῶν μας.

            Γιά μιά ἀκόμη φορά μέ τούς ὀφθαλμούς τῆς ψυχῆς μας ἄς ὁδηγηθοῦμε στή Βηθλεέμ, ὅπου μαζί μέ τούς Ἀγγέλους θά δοξάσουμε, μαζί μέ τούς ποιμένες θά προσκυνήσουμε καί μαζί μέ τούς Μάγους θά λατρεύσουμε Τόν ΄΄ δι’ ἡμᾶς καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν ΄΄.

            Μᾶς δόθηκε ἀπό τή Θεία φιλανθρωπία πίστωση χρόνου μέχρι σήμερα, ὥστε μέ μετάνοια καί ἐξομολόγηση νά γιορτάσουμε αὐτή τήν πάνσεπτη ἑορτή καί νά ἀποθέσουμε στή ἱερή Φάτνη καί ἐνώπιον τοῦ μέσα σ’ αὐτήν Ἐσπαργανωμένου Θείου Βρέφους τίς ἁμαρτίες μας.

            Πράγματι, εὐλογημένοι χριστιανοί μου, τά μόνα δῶρα πού ἔχουμε ἐμεῖς νά προσφέρουμε στόν Νηπιάσαντα Κύριό μας εἶναι οἱ ἁμαρτίες μας. Ἐκεῖνος, ὅμως, πού γεννήθηκε στή Βηθλεέμ, εἶναι           ΄΄ ὁ αἴρων τάς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου ΄΄ καί γιά τοῦτο ἐκριβῶς ΄΄ ἔκλινεν οὐρανούς καί κατέβη ΄΄,  ΄΄ ἵνα σώσῃ τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν ΄΄.

            Ἄς προσέλθουμε, λοιπόν, μέ πίστη καί ἄς ἀποθέσουμε μπρός στήν ἱερή Φάτνη τό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν μας καί ἄς δώσουμε καί ἐνώπιον τῆς Παναγίας Μητέρας τοῦ Ἐμανουήλ τήν ὑπόσχεση πώς σώφρονες, καθώς πρέπει σέ χριστιανούς, θά ζήσουμε τόν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς μας.

            Χωρίς αὐτή τήν ἀφιέρωση τῆς ζωῆς μας μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας στόν Κύριο καμμία ἀξία δέν ἔχει ὁ φολκλορικός ἑορτασμός, τά εὐφρόσυνα  ἑορταστικά  οἰκογενειακά τραπέζια, οἱ τυχόν φιλανθρωπικές μας πράξεις καί αὐτή ἀκόμη ἡ συμμετοχή μας στή θεία λατρεία.

            Αὐτό πού πρέπει νά πιστέψουμε εἶναι ὅτι ὁ Θεός πού ἔγινε ἀνθρωπος ΄΄ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ ΄΄, δέν ἦρθε στή γῆ νά βρεῖ καί νά ἀνταμείψει καλές πράξεις. Ἦρθε, γιά νά ζητήσει καί νά σώσει τό ἀπολωλός! Δέν ἔλειψαν οἱ καλές πράξεις στόν κόσμο, ἀλλά ὑπάρχει φόβος ὅτι οἱ πράξεις αὐτές δέν εἶναι ἄξιοι καρποί τῆς μετανοίας, ἀλλιῶς δέν ἐξηγεῖται γιατί οἱ κοινωνίες τῶν ἀνθρώπων βυθίζονται μέρα μέ τή μέρα σέ δεινότερα κακά. Οἱ ἄνθρωποι, ἐνῶ διψοῦν τήν εἰρήνη καί τήν ἀσφάλεια, παλεύουν μέ τά ἀγριεμένα κύματα χειμωνιάτικης θάλασσας, πού σ’ αὐτά μποροῦμε νά δοῦμε τῆς ὅποιας μορφῆς κρίσεις ἤ ἔλευση φυσικῶν φαινομένων πού ὁδηγοῦν σέ ἀδιέξοδα, τραγικότητα καί ἀπελπισία.

            Ὅλα τά παραπάνω εἶναι φυσικό, διότι στό βάθος μένει ἡ πικρή ρίζα τῆς ἁμαρτίας. Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἐκείνη πού δηλητηριάζει τόν ἀτομικό καί κοινωνικό βίο. Ἡ ἁμαρτία πλανᾶ καί βγάζει ἀπό τήν ὁδό τῆς σωτηρίας τόν ἄνθρωπο. Καί τελικά ἡ ἁμαρτία θέτει τήν ἔχονη σφραγίδα της σέ κάθε προσπάθεια καί πράξη.

            Αὐτό εἶναι τό κήρυγμα τῆς Ἐκκλησίας καί σήμερα καί πάντοτε καί αὐτός εἶναι ὁ παρηγορητικός λόγος της μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῆς Θείας  Γέννησης τοῦ Σωτῆρος: ΄΄  μετανοεῖν καί ἐπιστρέφεν ἐπί τόν Θεόν, ἄξια τῆς μετανοίας ἔργα πράσσειν ΄΄.

            Ἡ ἁμαρτία, ὡς φρόνημα  τῆς σάρκας, ὡς ἐπιθυμία κακή, ὡς μέριμνα καί φιλαργυρία, ὡς πλεονεξια καί κλοπή, ὡς φθόνος καί μῖσος, ὡς ἀπιστία καί ἀσέβεια, ὡς ἀμετανοησία καί βλασφημία, κακοποιεῖ καί βλάπτει τή ζωή μας. Αὐτά εἶναι τά ἔργα μας, αὐτά εἶναι καί τά δῶρα μας , ἄν πιστεύουμε ὅτι γιά τίς ἁμαρτίες μας ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος καί ἄν ἀποφασίσουμε σήμερα νά διακηρύξουμε τήν πίστη μας καί τήν ἀφοσίωσή μας στό Σωτῆρα μέ μιά γενναία πράξη μετάνοιας.

            Ἡ χαρά, ἡ εἰρήνη, ἡ λύτρωση καί ἡ σωτηρία, ἡ Θεία Μετάληψη τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Σωτῆρα ὡς κοινωνία πίστεως πρός τό Θεό καί τόν πλησίον, εἶναι καρποί καί ἀποτελέσματα μόνο τῆς μετανοίας.

            Εὐλογημένοι μου χριστιανοί, ὁ Σαρκωθείς  ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί τεχθείας ἐκ τῆς Ἁγίας Θεοτόκου Μαρίας Μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, δεόμεθα νά ἐμπνεύσει σέ ὅλους πνεῦμα ἁγίας κατάνυξης καί δεχθεῖ τή μετάνοιά μας ὡς ὀσμή εὐωδίας ἐνώπιον τοῦ θρόνου τῆς Θείας αὐτοῦ μεγαλωσύνης. Ἀμήν.

                                                Εὐχέτης ὅλων Σας πρός Κύριον