ΙΕΡΑ                          ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ                      ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Ἀριθμ.  Πρωτοκ.1144                                                       Μυτιλήνη 8-12-2016

                                    ἐπί τῃ ἑορτῃ τῶν  Χριστουγέννων

                                    Ι  Α  Κ  Ω  Β  Ο  Σ

                                              ἐλέῳ καί χάριτι Θεοῦ

 Ἐπίσκοπος  καί  Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης  Μητροπόλεως

                        Μυτιλήνης, Ἐρεσσοῦ καί Πλωμαρίου

Πρός

τόν Ἱερόν Κλῆρον,

τίς Μοναστικές  Ἀδελφότητες

καί τόν εὐλογημένον λαόν τῆς Ἐπαρχίας μας

                        Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί πεφιλημένα,

Ἰλιγγιᾶ ὁ ἀνθρώπινος νοῦς μπροστά στό μυστήριο Θείας Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ Πατρός. Ἀδυνατεῖ ἡ  σκέψη μας νά ἐξηγήσει τό γεγονός τῆς Θείας συγκαταβάσεως καί  Φιλανθρωπίας τοῦ Πανάγαθου Ἁγίου   Τριαδικοῦ  Θεοῦ μας. Ἐνεή μένει ἡ διάνοια μας ἐνώπιον τῆς κενώσεως τοῦ Θεοῦ. Αὐτό ἀκριβῶς ἐκφράζει καί ἡ Ἐκκλησία μας , ὅταν λέγει : ΄΄ Μέγα καί παράδοξον θαῦμα, τετέλεσται σήμερον !  Παρθένος  τίκτει, καί μήτρα οὐ φθείρεται  ὁ Λόγος σαρκοῦται, καί τοῦ Πατρός οὐ κεχώρισται. Ἄγγελοι μετά Ποιμένων δοξάζουσι ΄΄  ( Στιχηρό ἰδιόμελο τῆς Λιτῆς ).Γι’ αὐτό ὁ ἱερός ὑμνωδός  βλέποντας ὅτι ἡ ἀνθρώπινη λογική δέν εἶναι ἱκανήνά ἑρμηνεύσειτόν ΄΄ ἐκ Παρθένου τεχθέντα Ἰησοῦν      Χριστόν ΄΄,  ἀναφωνεῖ: ΄΄ Οὐ φέρει τό μυστήριον ἔρευναν  πίστει  μόνῃ τοῦτο πάντες δοξάζομεν ΄΄  ( Στιχηρό  ἰδιόμελο τῶν Αἴνων ).

Ἡ πίστη, λοιπόν, εἶναι ἐκεῖνο τό πνευματικό αἰσθητήριο, μέ τό ὁποῖοἐπικοινωνεῖ ὁ κτιστός ἄνθρωπος μέ τόν Ἄκτιστο  ΤριαδικόΘεό  καί ΄΄Ποιητήτοῦ παντός ΄΄, ὁ Ὁποῖος ΄΄ πολυμερῶς καί      πολυτρόπως΄΄ φανερώνεται μέσα στήν ἱστορία ( Ἑβρ. 1, 1 ). Ἡ δέ πλήρης ἀποκάλυψή Του πραγματοποιήθηκε στό πρόσωπο τοῦ Ἐνσαρκωθέντος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἦρθε γιά νά ὁδηγήσει τό ἀνθρώπινο γένος στή σωτηρία. Ὁ ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος  μᾶς προσφέρει καί τόν ὁρισμό τῆς πίστεως, ὅταν λέγει ΄΄ Πίστις ἐστίν ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων ΄΄               ( Ἑβρ. 11, 1 ). Ὁ ἁγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἑρμηνεύοντας τό συγκεκριμένο χωρίο ἀναφέρει ὅτι ἐπειδή ΄΄ἐκεῖνα πού ἐλπίζουμε μοιάζουν γιά ἀνύπαρκτα, ἡ πίστη τούς χαρίζει ὕπαρξη ἤ μᾶλλον δέν τούς χαρίζει ἀλλά ἡ ἴδια εἶναι ὕπαρξή τους. Γιά παράδειγμα, ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν δέν ἔχει ἔλθει ἀκόμη, οὔτε εἶναι ὑπαρκτή αὐτή τήν στιγμή, ἡ ἐλπίδα, ὅμως, τῆς δίδει ὑπόσταση μέσα στή δική μας ψυχή. Αὐτό σημαίνει << ὑπόστασις πραγμάτων ἐλπιζομένων >> ΄΄.        

Τό δέ περιεχόμενο τῆς πίστεως μας δέν ἀναφέρεται σέ κάτι τό ἀφηρημένο,σέ κάτι τό νεφελῶδες  καί ἀόριστο. Δέν ἔχει σχέση μέ καμμία ἀόρατη δύναμη. Δέν εἶναι γέννημα τῆς φαντασίας, ἰδεολόγημα καί ἐπιγέννημα τῆς λογικῆς. Δέν προέρχεται ἀπό καμμία φιλοσοφική ἀνακάλυψη καί οὔτε συνιστᾶ ἀνθρώπινο ἐπίτευγμα καί ἀνακάλυψη ἀλλά ἐμφάνισητοῦ Μόνου Ἀληθινοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας.

            Ἡ πίστη στό χῶρο τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως μας συγκροτεῖται ἀπό τά δόγματα, τά ὁποῖα δέν εἶναι θεωρίες καί ἰδέες ἀλλά  ἡ ΄΄ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας γιά θεμελιώδη ζητήματα τῆς πίστεως καί ἔχουν ἀπόλυτο κῦρος ΄΄. Τά δόγματα χωρίζουν τήν ἀλήθεια ἀπό τό ψέμα, τήν ὀρθή πίστη ἀπό τίς αἱρέσεις , τό φῶς ἀπό τό σκοτάδι, προκειμένου νά διαφυλάξουν τήν πνευματική ἐμπειρία καί ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἀπό κάθε ἀλλοίωση ἐκ μέρους τῶν πάσης φύσεως αἱρετικῶν δοξασιῶν. Γι’ αὐτό συγκροτήθηκαν οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι. Γι’ αὐτό οἱ Πατέρες, οἱ ὁποῖοι μίλησαν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ἔδωσαν τόσους καί τόσους ἀγῶνες γιά τήν πίστη μας, διότι τό κύριο ἐνδιαφέρον τῶν θεοφόρων Πατέρων μας τόσο κατά τήν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων ὅσο καί κατά τήν ἀνάπτυξη καί διατύπωση τῆς δογματικῆς διδασκαλίας τους ἦταν νά διασφαλίσουν τήν πραγματικότητα τῆς θεώσεως. Ἡ πίστη , λοιπόν, τό κινδυνευόμενον. Καί ἄρα ἡ σωτηρία τό διακινδυνευόμενον, ἀφοῦ ἡ σωτηρία ἐξαρτᾶται ἄμεσα ὄχι μόνον ἀπό τήν ἐνάρετη ζωή ἀλλά καί ἀπό τήν ὀρθή πίστη.

            Εἶναι μάλιστα τέτοια ἡ σχέση τοῦ δόγματος, δηλαδή ἡ διατύπωση τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστεως μέ τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νά μήν μποροῦμε νά νοήσουμε τά δύο αὐτά πράγματα χωριστά. Πρόκειται γιά δύο ὄψεις τῆς ἴδιας πραγματικότητος πού ἐγκαινίασε ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρος  Χριστοῦ. Ὁ ἅγ. Κύριλλος Ἱεροσολύμων  ἐπιβεβαιώνοντας τό χωρίο τῆς Ἁγ. Γραφῆς πού λέει ΄΄ πίστις ἄνευ ἔργων νεκρά ἐστι ΄΄ ( Ἰακ. 2, 20 ) , ἀναφέρει ὅτι  ΄΄ ἡ θεοσεβής ζωή συνίσταται ἀπό δόγματα θεοσεβῆ καί πράξεις ἀγαθές. Καί οὔτε τά δόγματα χωρίς τά ἔργα τά ἀγαθά εἶναι εὐπρόσδεκτα ἀπό τό Θεό, ἀλλά καί τά ἔργα πού δέν συνοδεύονται ἀπό εὐσεβῆ δόγματα, δέν τά δέχεται ὁ Θεός ΄΄.

            Ἡ πίστη ,πού εἶναι πρωτίστως καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματοςκαί λιγότερο δικό μας κατόρθωμα , γεννᾶ τό νέο ἦθος στόν ἄνθρωπο. Εἶναι δέ ἐκεῖνο πού ἐκχέεται ἀπό τό φῶς τοῦ Εὐαγελίου καί ἀπό τή σοφία τῶν ἁγίων Πατέρων. Ἡ ἐμπιστοσύνη στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀπελευθερώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἐνέργεια τῶν παθῶν καί δωρίζει σ’ αὐτόν τήν ἀνθοδέσμη τῶν ἀρετῶν. Ἀναφερόμενος ὁ ἁγ. Ἰσαάκ ὁ Σῦρος στήν ΄΄ πνευματική μέθη ΄΄ , ὅπως χαρακτηριστικά ὀνομάζει τό γεγονός τῆς πίστεως, λέγει τά ἑξῆς γι’ αὐτήν: ΄΄ Ἤπιαν οἱ ἀκόλαστοι καί ἐπανέκτησαν τήν ντροπή. Οἱ ἁμαρτωλοί καί λησμόνησαν τούς δρόμους τῆς ἁμαρτίας. Οἱ μέθυσοι καί ἔγιναν νηστευτές. Οἱ πλούσιοι καί ἐπεθύμησαν τήν πτωχεία. Οἱ φτωχοί καί πλούτισαν μέ τήν ἐλπίδα. Οἱ ἄρρωστοι κι ἔγιναν δυνατοί. Οἱ ἀγράμματοι  κι ἀνεδείχθησαν σοφοί ΄΄.  Ὁ ἀληθινά πιστός ἔχοντας καί θεωρώντας ὡς κλῆρο καί ὡς καύχημα τόν προσωπικό του σταυρό, τή θλίψη καί τό μαρτύριο, τό ὁποῖο διαχρονικά λειτουργεῖ μέ διάφορες μορφές, αἰσθάνεται ἀπό τώρατήν αἰώνια καί ἀϊδια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ  στήν΄΄ ἐν τόπῳ καί χρόνῳ ΄΄ τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί στή λήψη τῆς Θείας Μεταλήψεως.

Ἀγαπητοί μοι ἀδελφοί, διανύοντας  ἡμέρες πονηρές κατά τίς ὁποῖες τά κύματα τῆς ἀπιστίας, τῆς ἀθεϊας, τῶν ποικιλόμορφων αἱρέσων ,τοῦ πνεύματος τῆς πανθρησκείας, τῆς ἀμνηστεύσεως τῆς ἁμαρτίας καί τῆς λατρείας τῆς ὕλης ὑψώνονται τόσο πολύ, ἄς πιστεύουμε ὀρθά καί ἄς ζοῦμε ἐνσυνείδητα τόν θησαυρό τῆς πίστεως μας, γιά νά γεννᾶται στό σπήλαιο καί τῆς δικῆς μας  ψυχῆς ὁ  Σαρκωθείς Θεός, πρός δόξαν Του !

                                   

Διάπυρος πρός τόν Ἐνανθρωπήσαντα Χριστόν

                                                       εὐχέτης ὅλων σας

                                                 Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ