ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΛΙΣΒΟΡΙΩ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗΝ:
Όταν ο πρεσβύτης Συμεών κρατούσε το βρέφος Ιησού στην αγκαλιά
του κατά την συνάντηση τους στο Ναό του Σολομώντος, την τεσσαρακοστή ημέρα από
τη γέννηση του Ιησού, είπε ότι τώρα πια είναι έτοιμος να πεθάνει. Μπορούσε
ειρηνικά να αναχωρήσει από τη ζωή γιατί είδε πλέον με τα μάτια του τη σωτηρία
που ετοίμασε ο Θεός για τον κόσμο. Είδε και έπιασε με τα χέρια του τον Ιησού,
στο πρόσωπο του οποίου αποκαλύπτεται αυτή η από καταβολής κόσμου προετοιμασμένη
σωτηρία.
του κατά την συνάντηση τους στο Ναό του Σολομώντος, την τεσσαρακοστή ημέρα από
τη γέννηση του Ιησού, είπε ότι τώρα πια είναι έτοιμος να πεθάνει. Μπορούσε
ειρηνικά να αναχωρήσει από τη ζωή γιατί είδε πλέον με τα μάτια του τη σωτηρία
που ετοίμασε ο Θεός για τον κόσμο. Είδε και έπιασε με τα χέρια του τον Ιησού,
στο πρόσωπο του οποίου αποκαλύπτεται αυτή η από καταβολής κόσμου προετοιμασμένη
σωτηρία.
“Νυν απολύεις τον δούλον σου,
Δέσποτα κατά το ρήμα σου εν ειρήνη,ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου,ό
ητοίμασας κατά το πρόσωπον πάντων των λαών,φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν
λαού σου Ισραήλ.”
Δέσποτα κατά το ρήμα σου εν ειρήνη,ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου,ό
ητοίμασας κατά το πρόσωπον πάντων των λαών,φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν
λαού σου Ισραήλ.”
Η σημερινή Κυριακή, η αμέσως
μετά τη μεγάλη Δεσποτο-Θεομητορική εορτή, της Υπαπαντής αναφέρεται και πάλιν
στην προτεραία εορτή και υμνεί και δοξάζει τον Ιησού ο οποίος καταδέχτηκε να
κρατηθεί στην αγκαλιά του Συμεών, δια την ημών σωτηρίαν.
μετά τη μεγάλη Δεσποτο-Θεομητορική εορτή, της Υπαπαντής αναφέρεται και πάλιν
στην προτεραία εορτή και υμνεί και δοξάζει τον Ιησού ο οποίος καταδέχτηκε να
κρατηθεί στην αγκαλιά του Συμεών, δια την ημών σωτηρίαν.
Γι’ αυτό και πάλι ακούμε
σήμερα στους Αίνους να ψάλλεται!
σήμερα στους Αίνους να ψάλλεται!
«Κόλπων τού
γεννήτορος, μή χωρισθείς τή θεότητι, σαρκωθείς ως ευδόκησας, αγκάλαις
κρατούμενος, τής Αειπαρθένου, χερσίν επεδόθης, τού θεοδόχου Συμεών, ο τή χειρί
σου κρατών τά σύμπαντα, διό Νύν απολύεις με, περιχαρώς ανεκραύγαζεν, εν ειρήνη
τόν δούλόν σου, ότι ειδόν σε Δέσποτα».
γεννήτορος, μή χωρισθείς τή θεότητι, σαρκωθείς ως ευδόκησας, αγκάλαις
κρατούμενος, τής Αειπαρθένου, χερσίν επεδόθης, τού θεοδόχου Συμεών, ο τή χειρί
σου κρατών τά σύμπαντα, διό Νύν απολύεις με, περιχαρώς ανεκραύγαζεν, εν ειρήνη
τόν δούλόν σου, ότι ειδόν σε Δέσποτα».